آیا رومی ها گاو را به سوئیس آوردند؟

روش های ژنتیکی باید منشا گاوهای امروزی را روشن کند

در دوران روم، گاو در سوئیس بسیار بزرگتر از دوره سلتیک قبلی یا دوره های قرون وسطی اولیه بود. با حمایت بنیاد ملی علوم سوئیس، محققان دانشگاه بازل در حال بررسی این تفاوت‌ها در اندازه هستند و در حال بررسی این هستند که آیا گاوهای امروزی دارای شجره‌نامه‌ای هستند که به دوران باستان بازمی‌گردد یا خیر.

دو گاو جنگلی با آرامش در پارک حیوانات آگوستا راوریکا در نزدیکی بازل چرا می کنند. ارتفاع شانه گاوها، که با استانداردهای امروزی کوچک هستند، تقریباً با زمان روم مطابقت دارد. جورگ شیبلر باستان شناس از مؤسسه باستان شناسی ماقبل تاریخ و علمی در دانشگاه بازل تخمین می زند که گاوها در آن زمان به میانگین ارتفاع شانه ها در حدود 115 سانتی متر (حیوانات ماده) تا 130 سانتی متر (حیوانات نر) می رسیدند. سیمنتال فلکویه امروزی حدود 20 سانتی متر بلندتر است. گاوهای سلتیک و اوایل قرون وسطی هنوز به طور قابل توجهی ضعیف تر از گاوهای رومی بودند. این با اندازه گیری 5826 مفصل استخوان گاو از آگوستا راوریکا (15 قبل از میلاد تا حدود 400 پس از میلاد)، دو محل دفن سلتی در بازل (دوره 150 تا 20 قبل از میلاد) و یک مکان اوایل قرون وسطی در نزدیکی Schleitheim (600 تا 700 پس از میلاد) نشان داده شد. قبل از میلاد) نشان داده شده است.

این نتایج به شما اجازه می دهد تا در مورد اندازه و شکل رشد لاشه حیوانات اظهار نظر کنید.
تنها می توان در مورد دلایل تفاوت های بزرگ در عادت رشد بین گاوهای سلتیک، رومی و اوایل قرون وسطی حدس زد. یکی از دلایل می تواند رژیم غذایی و پرورش بهتر حیوانات در زمان رومیان باشد. اما همچنین می توان تصور کرد که رومی ها حیوانات مولد خود را از ایتالیا به استان جدید در شمال آلپ آورده اند. اگر اینطور باشد باید در ماده ژنتیکی گاو رومی ردپایی یافت.

آنجلا شلمباوم، زیست شناس مولکولی، که با یورگ شیبلر همکاری می کند، امیدوار است با کمک تجزیه و تحلیل های ژنتیکی به این سوالات پاسخ دهد. او توضیح می دهد: "حیوانات گاو گذشته و حال در خاورمیانه اجداد مشترکی دارند، جایی که گاوهای وحشی برای اولین و تنها بار در تاریخ اهلی شدند." تجزیه و تحلیل مواد ژنتیکی میتوکندری* گاو از سراسر جهان نشان داد که همه نژادهای مورد بررسی را می توان به خطوط اصلی اهلی سازی در خاورمیانه ردیابی کرد. به نظر نمی رسد که مراکز محلی اهلی سازی اروپایی وجود داشته باشد، اگرچه auroch ها، گاوهای اجدادی وحشی، تقریباً در همه جا زندگی می کردند. با این حال، مشخص نیست که آیا خطوط پرورش گاوهای مدرن سوئیس دارای شجره نامه ای هستند که به دوران باستان بازمی گردد. همچنین می توان تصور کرد که با ناپدید شدن رومی ها از سوئیس، نژادهای جدیدی از گاوها معرفی شدند. Schlumbaum امیدوار است از تجزیه و تحلیل ژنتیکی استخوان‌های گاو باستانی آگوستا راوریکا، اطلاعات بیشتری در مورد این سوال پیدا کند.

استخوان های یافت شده در سایت باستان شناسی رومی آگوستا راوریکا بینشی از شجره خانواده گاوهای سوئیسی ارائه می دهد. قطعات استخوانی نشان داده شده حدود 10 سانتی متر طول دارند.

صدها استخوان را تجزیه و تحلیل کنید  

چنین روش هایی برای بررسی مواد ژنتیکی امروزه به اثبات رسیده و استاندارد شده اند. از مواد حیوانی حاصل از کاوش‌های باستان‌شناسی، توالی "d-loop" میتوکندری که فقط از طریق خط مادری منتقل می‌شود، معمولاً ابتدا بررسی می‌شود. تحت تأثیر اصلاح نژاد نیست و میزان جهش بالایی را نشان می‌دهد. بیش از 1000 میتوکندری وجود دارد. * در یک سلول گاو منفرد. این به طور قابل توجهی شانس یافتن هر چیزی را در استخوان های گاو باستانی افزایش می دهد.

اما جست‌وجوی ژن‌های گاو از زمان رومیان هنوز یک تجارت دشوار است. آنجلا شلمبام، زیست شناس مولکولی و تیمش به یک روز کامل برای استخراج DNA از یک استخوان نیاز دارند. رمزگشایی یک دنباله تقریباً یک هفته طول می کشد و جستجو فقط در نیمی از تلاش ها با موفقیت انجام می شود. علاوه بر این، مواد ژنتیکی استخوان‌های باستانی را فقط می‌توان در قطعات یافت. علیرغم شرایط سخت، اولین نتایج پتانسیل بالای مهندسی ژنتیک را نشان می دهد. آنجلا شلومبام می گوید: «ما روش را به خوبی تحت کنترل داریم.

یک گام بزرگ هنوز در پیش است: تجزیه و تحلیل مواد ژنتیکی از مراحل مختلف روم، اما همچنین دوره سلتیک و اوایل قرون وسطی. برای این منظور، ژن‌های DNA هسته‌ای، به‌ویژه ژن‌های کروموزوم Y (رشته DNA با ژن‌هایی که جنسیت نر را تعیین می‌کنند) برای بررسی تأثیر گاوهای نر مورد استفاده قرار خواهند گرفت. تنها با چند صد نمونه می توان گفت که آیا رومی ها واقعاً گاوهای خود را با خود آورده اند یا خیر.

چندین صد هزار استخوان در تاریخ بیش از 200 ساله کاوش ها کشف شده است و بیش از 300 مورد از آنها به صورت علمی مورد ارزیابی قرار گرفته است. با وجود این تعداد زیاد، تنها بخش کوچکی از آنچه در چاله های زباله دفع می شد، معمولاً جوشانده می شد. استخوان ها فقط در شرایط مطلوب حفظ می شوند. بین 000 تا 90 درصد از مواد به گرد و غبار تجزیه می شوند.

استخوان‌های خوک، گوسفند، مرغ و حیوانات وحشی در گودال‌های زباله افراد ثروتمند یافت شد، اما به ندرت استخوان‌های گاو یافت شد. گوشت گاو گوشت طبقات فقیرتری بود که در حومه شهر زندگی می کردند. در دوران باستان، گاو عمدتاً به عنوان حیوانات کار استفاده می شد.

*میتوکندری ها اندامک های سلولی هستند و به آنها نیروگاه های سلولی نیز می گویند. آنها فقط از مادر به فرزندان منتقل می شوند، نه از پدران.

اطلاعات پروژه:

پروفسور دکتر فیل یورگ شیبلر
موسسه باستان شناسی ماقبل تاریخ و علمی
حلقه ستون 145
CH-4055 بازل
تلفن: + 41 (0) 61 201 02 12
نمابر: +41 (0) 61 201 02 00
ایمیل: این آدرس ایمیل در برابر هرزنامه ها محافظت برای نمایش جاوا اسکریپت باید روشن!

منبع: برن [ SNSF ]