شواهد وجود پریون های اسکرپی در ماهیچه ها قبل از اینکه حیوانات بیمار شوند

دانشمندانی از برلین و گوتینگن کشف کردند که چگونه اسکرپی به داخل عضله گسترش می یابد

 پاتوژن های قابل انتقال بیماری های پریون مانند "اسکراپی" را می توان قبل از ظهور اولین علائم بالینی در ماهیچه ها شناسایی کرد. همانطور که محققان موسسه رابرت کخ در برلین و موسسه آسیب شناسی اعصاب در دانشگاه گوتینگن، گروه پزشکی انسانی، ظاهراً از مغز یا نخاع از طریق اعصاب به فیبرهای عضلانی نفوذ می کنند، و سپس می توانند بیشتر گسترش یابند. اکنون کشف شده است. در شماره فعلی مجله معتبر آمریکایی "ژورنال تحقیقات بالینی" (جلد 113، شماره 10، صفحات 1465-1472) دانشمندان برلین و گوتینگن آخرین نتایج مدل آزمایشی اسکرپی خود را گزارش می‌کنند که قبلاً گزارش شده است. در گذشته، بینش‌های اساسی در مورد گسترش پاتوژن‌ها در بدن گوسفندان مبتلا به اسکرپی و گاوهای آلوده به BSE به دست آمد. دانشمندان امیدوارند که نتایج این مطالعه که با کمک مالی شخص ثالث از بنیاد فولکس واگن و وزارتخانه های آموزش و تحقیقات فدرال (BMBF) و بهداشت و تامین اجتماعی (BMGS) تامین شده است، بینش بیشتری را در مورد روند کار ارائه دهد. نوع جدید CJD (بیماری کروتزفلد-ژاکوب) در انسان.

همانطور که در ژورنال تحقیقات بالینی نشان داده شده است، پس از حدود چهار پنجم دوره کمون در عضلات اندام‌ها، ماهیچه‌های جونده و در زبان همسترهای سالم بالینی که قبلاً وجود داشته‌اند، می‌توان آثاری از انتشار پاتوژن را تشخیص داد. از طریق غذا به بیماری اسکرپی مبتلا می شود. انتقال بیماری از طریق بافت عضلانی به حیوانات دیگر امکان پذیر بود. علاوه بر این، با یک واکنش تشخیصی توسعه یافته بیشتر بر روی مقاطع بافتی (فناوری PET blot)، می‌توان رسوبات پروتئین پریون را در ماهیچه‌ها و اعصاب مرتبط با بیماری به طور مستقیم قابل مشاهده کرد و بنابراین قادر به درک مسیر انتشار پاتوژن بود.

حتی قبل از اینکه پاتوژن های قابل انتقال اسکرپی به طور مستقیم یا غیرمستقیم در ماهیچه های حیوانات قابل تشخیص باشند، آنها قبلاً مغز را آلوده کرده بودند. اگر اصولاً بتوان این نتایج را به BSE در گاو و اسکرپی در گوسفند منتقل کرد، حیوانات مزرعه ای که بافت عضلانی آنها می تواند خطری برای مصرف کنندگان باشد، می توانند با استفاده از آزمایش سریع BSE مورد نیاز در جامعه اروپا، شناسایی شده و از گردش خارج شوند. از دو گروه تحقیقاتی، دکتر. مایکل بیکس (موسسه رابرت کخ برلین) و دکتر. والتر شولز-شفر (موسسه نوروپاتولوژی، گوتینگن) موافق بود.

علاوه بر این، یافته‌ها تأکید می‌کنند که مطابق با دستورالعمل‌های مؤسسه رابرت کخ، در بیمارستان‌ها و شیوه‌های پزشکی لازم است اقدامات بهداشتی را به دقت رعایت کنند که از انتقال تصادفی بیماری توسط بیماران ناشناخته CJD یا vCJD جلوگیری می‌کند.

منبع: برلین / گوتینگن [ ukg ]