Slager ontmoet kunst
De slagers zijn nu betrokken bij de kunstscene. Dit zal een schok zijn! Zwaar eten in tijden van vegetarische manie. Bij nader inzien is het een grote verrassing hoe de activiteit van een beroep wordt weerspiegeld in het werk van beeldend kunstenaars van de oudheid tot nu. Vrijwel altijd hebben kunstenaars zich laten inspireren door motieven uit de professionele slagerswereld. De geschiedenis van de kunst en de geschiedenis van dit zeer oude ambacht zijn op veel manieren met elkaar verweven, aangezien het slagersambacht wordt beschouwd als het oudste ambacht ter wereld en het verschijnen van kunst in het stenen tijdperk de oorsprong van cultuur markeert.
In tijden van soms absurde voedingsdebatten wil deze tentoonstelling mensen eraan herinneren hoe nauw vlees verbonden is met de menselijke geschiedenis en hoe ver we zijn afgedwaald van onze oorsprong. Misschien is dat de reden waarom maar weinig kunstenaars dit materiaal durven te benaderen.
Vlees dat tegenwoordig in de kunst wordt gebruikt, is een onderschat en taboemateriaal.
Vlees is vluchtig, rauw, bloederig, archaïsch.
De kunstenaarsgroep Gotensieben heeft zich in dit materiaal gewaagd. Op zijn beste momenten nodigt kunst de kijker uit om de confrontatie aan te gaan. Soms behaagt ze, soms stuit ze op afwijzing, tegenwoordig leeft ze vaak op provocatie. Het wordt alleen steeds zeldzamer voor de meeste kunstenaars om daadwerkelijk een werk te maken dat mensen bereikt, hen niet koud laat, dat hen raakt, goedkeuring veroorzaakt, of zelfs kritiek en weigering.
En hier ontmoet de slager de kunst.
De slagers kunnen ermee leven dat een (klein) deel van de bevolking het beroep afwijst. Slager zijn is zelden een dagtaak. Je kunt alleen slager worden als je bereid bent je hart en ziel in dit vak te leggen. Dat verbindt de slager met de kunstenaar.
De tentoonstelling Metzgerei Seele & Söhne staat in het teken van resonantie. De beelden spreken de kijker aan, storen hem en zetten een denkproces op gang - of niet. Wat triggeren de beelden in de kijker? Welke verandering van perspectief laten ze toe?
Men moet niet onderschatten dat in dit geval de slagers de afzenders van de kunstactie zijn en zo het publieke debat betreden.
Getoond worden:
- historische opnamen van het slagersvak
- de groep werken Souls van de kunstenaarsgroep Gotensieben Klaus Reichert en Thomas Balzer waren er als kinderen vast van overtuigd dat de ziel een orgaan was dat ergens in het lichaam verborgen was. Als leden van de kunstenaarsgroep gingen ze op zoek naar hun ziel en vonden die. Aangezien vlees de oorsprong is van alle kunstthema's, kwamen de leden van de kunstenaarsgroep Gotensieben op het idee om zielen te materialiseren door middel van vlees. www.gotensieben.de
Zo zet de kunstenaarsgroep Gotensieben de lange traditie van het vlees in de kunst voort.
Geschiedenis: Bij nader inzien is het eigenaardig en zeer spannend hoe de activiteiten van een beroep worden weerspiegeld in het werk van beeldend kunstenaars van de oudheid tot heden. Vrijwel altijd hebben kunstenaars zich laten inspireren door motieven uit de professionele slagerswereld. De wulpse vlezige rondingen van de Venus von Willendorf symboliseren vruchtbaarheid. In de grotschilderingen wordt dierlijk vlees afgebeeld als voedsel en totem, en dus als symbool van macht. In taal is de ziel lang vlees geweest. Mensen geloven in reïncarnatie en hopen op transmigratie. De incarnatie van God vindt plaats door incarnatie (lat. incarnatio = incarnatie).
Sinds Pieter Aertsen in 1552 als eerste een groot stuk vlees in het midden van een van zijn werken plaatste (Vanitas stilleven met Christus met Maria en Martha), zijn schilders gefascineerd door vlees.
Stukken vlees domineren ook de schilderijen van Rembrandt, Joachim Beuckelaer en Maerten van Cleve. Destijds konden alleen de rijken zich vlees veroorloven dat was bereid door slagers, marktvrouwen en keukenmeiden.
Voor Vincenzo Campi, Bartolomeo Passerotti en Annibale Caracci werden de gewone mensen die het vlees moesten bereiden beschouwd als vulgair, rauw en toegewijd aan het vlees. De voluptas carnis, de lust van het vlees, werd een synoniem voor een zondig leven.Goya, Delacroix, Daumier en telkens weer Chaim Soutine wijdden zich in hun schilderijen (en niet alleen daar) aan het vlees. Hun begeerte naar het vlees werd verderf en dood.
Bij Francis Bacon is het vleselijke karakter van de figuren en dus hun verval vaak het hoofdthema: "Als schilder moet je altijd onthouden dat er grote schoonheid is in de kleur van vlees."
Lucian Freud was zich ook zeer bewust van de kracht van het vlees: "De kleur is het vlees van de schilderkunst". Vlees staat voor aards, lichamelijk, menselijk en dus vergankelijk.In het Weense Actionisme wilden kunstenaars rond Hermann Nitsch taboes doorbreken en een verzadigde samenleving provoceren. Nitsch werd herhaaldelijk beschuldigd van godslastering. Dierenrechtenactivisten protesteerden ook herhaaldelijk tegen de omgang met geslachte dieren als onderdeel van zijn bloedige gebeurtenissen.
Sinds 1 juni vindt de tentoonstelling Meat plaats in het Altes Museum Berlin. In de aankondiging staat:
Vlees: De nauwelijks bewegende basis van het leven, plotseling ontbindende substantie - afstotend voor sommigen, voedsel of offer aan de goden voor anderen. Vlees onthult het alomtegenwoordige conflict tussen leven en dood in de menselijke cultuur. De positie van het vlees in het spanningsveld tussen schepping en verval is paradoxaal. De tentoonstelling stelt de vraag hoe deze paradox de gebieden voeding, cultus en lichaam beïnvloedt en zo ook onze relatie met vlees vandaag vormgeeft.
Een goede vraag, vinden wij. We beantwoorden ze met onze eigen tentoonstelling.
Gegenwart
De kunstcampagne Metzgerei Seele & Söhne verdicht de relatie tussen slagerij en kunst in de 21e eeuw door middel van een reeks spannende referenties:
- het kunstenaarsmateriaal komt uit onze slachthuizen
- de kunstenaars maken iets zichtbaar dat ons allemaal verbindt: de ziel!
- als ambachtslieden met een eeuwenoude traditie maken we deel uit van de ziel van onze samenleving
- Wat we doen (slachten en voedsel produceren) is een zeer oude culturele techniek
- Doden, strippen, braden was aan het begin van onze cultuur
Pas toen de basisbehoeften van mensen aan onderdak en voedsel waren verzekerd, kon er überhaupt cultuur ontstaan.
Homo sapiens maakte kleine kunstwerken van botten, hij schilderde grotmuren met dieren, dieren die hij had gegeten.
Na het dak boven het hoofd, de volle maag en de kunstig geschilderde muren, bedacht de mens de geesten van de natuur en vond uiteindelijk de religie uit.
Uiteindelijk is alles doordrongen van vlees en dus ligt het idee om de ziel door vlees zichtbaar te maken, zoals de kunstenaars van de Gotensieben-groep van kunstenaars hebben gedaan, voor de hand. Haar kunst laat zien wat niet, niet mag of mag worden getoond.
Slagerij Seele & Söhne in de Kunsthalle Ludwig
De Kunsthalle Ludwig in het westen van de kunstmetropool Frankfurt is niet langer een geheime tip in de kunstgemeenschap. Naast de musea van de stad is de Kunsthalle waarschijnlijk een van de mooiste plekken om kunst te tonen.
Contactpersoon: Klaus Reichert
tel. 0171 895 6823 / E-mail: Dit e-mail adres is beschermd tegen spambots Om weer te geven JavaScript moet ingeschakeld zijn!
Kunsthalle Ludwig / kunstenaarsgroep Gotensieben / Office
Gotenstrae 5-7 / 65929 Frankfurt-Höchst
Een gezamenlijke productie van de Kunsthalle Ludwig, de kunstenaarsgroep Gotensieben en het slagersgilde Frankfurt-Darmstadt-Offenbach
19.09.2018 - 11.11.2018
15.00 – 18.00 uur en op afspraak
