Aquacultuur: de zeeën ontlasten maar het milieu vervuilen?
DBU lanceert financieringsinitiatief voor een duurzamere productie van vis en zeevruchten
Zalm, haring of tonijn, gegrild, verwerkt tot sushi of als bijgerecht voor pizza en salade - visspecialiteiten zijn "in" bij Duitse consumenten. Volgens het Visinformatiecentrum verbruikt de gemiddelde Duitser bijna 16 kilogram per jaar en neemt de trend toe. Dit staat in contrast met een dramatische daling van de wereldwijde visbestanden. Aquacultuur - het gecontroleerd kweken van vis, mosselen of krabben - wordt steeds belangrijker als alternatief voor klassieke wilde visserij en kan helpen om overbeviste wateren te ontlasten. Maar naarmate de industrie groeit, kunnen er nieuwe milieuproblemen ontstaan. "In grote gebieden worden mangrovebossen gekapt voor het kweken van planten in bijvoorbeeld Zuidoost-Azië. Uitwerpselen van vissen en voerresten vervuilen het water, zoet water wordt in grote hoeveelheden gebruikt", legt Dr. Fritz Brickwedde, secretaris-generaal van de Duitse federale milieustichting (DBU). Met zijn nieuwe financieringsinitiatief "Duurzame Aquacultuur" wil het helpen bij het vinden van oplossingen voor het probleem.
Bedreigd door overbevissing van de wereldzeeën: kabeljauw in de Noordzee.