Ścisłe regulacje dotyczące bisfenolu w opakowaniach żywności
Federalne Ministerstwo ds. Żywności i Rolnictwa (BMEL) popiera inicjatywę Komisji Europejskiej mającą na celu wprowadzenie w przyszłości bardziej rygorystycznych przepisów dotyczących bisfenolu A w materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością w całej Europie. 9 lutego 2024 r. Komisja Europejska przedstawiła odpowiedni projekt rozporządzenia zakazującego stosowania bisfenolu A w materiałach przeznaczonych do kontaktu z żywnością.
Sekretarz stanu Silvia Bender wyjaśnia: „Szczególną obawę budzi bezpieczeństwo materiałów mających kontakt z żywnością. Dlatego zdecydowanie wspieramy Komisję Europejską w kształtowaniu tego projektu. Bisfenol A występuje w wielu produktach codziennego użytku. Substancja chemiczna wykorzystywana jest m.in. do produkcji niektórych tworzyw sztucznych, klejów czy powłok na puszkach, zakrętkach czy tubach i może być stamtąd przedostawana do żywności. Dzięki tej propozycji możemy znacznie zmniejszyć ryzyko dla zdrowia.”
Aby uniknąć negatywnych skutków dla zdrowia, istnieje już szereg wymogów prawnych UE dotyczących bezpieczeństwa materiałów do kontaktu z żywnością, w tym określone wartości graniczne maksymalnego przenikania do żywności. Obowiązujące przepisy UE są poddawane ciągłemu przeglądowi w miarę pojawiania się nowych informacji. Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności również dokonał ponownej oceny substancji bisfenol A i opublikował jej wyniki w kwietniu 2023 r. Ponieważ wartość poprzednich wytycznych dotyczących zdrowia została znacznie obniżona 20.000 XNUMX razy, Komisja Europejska opublikowała obecnie projekt rozporządzenia zakazującego stosowania bisfenolu A i dała obywatelom, podmiotom gospodarczym i państwom członkowskim czterotygodniową możliwość przedstawienia uwag.
Zakaz ma dotyczyć celowego stosowania bisfenolu A w produkcji materiałów do kontaktu z żywnością z tworzyw sztucznych, farb i powłok, żywic jonowymiennych, gumy, farb drukarskich i klejów. Jednak nadal nie ma odpowiednich alternatyw dla poszczególnych obszarów zastosowań. Dla tych zastosowań należy przyznać dłuższe okresy przejściowe niż ogólny okres 18 miesięcy, aby można było odpowiednio i przede wszystkim bezpiecznie przekształcić produkcję takich materiałów do kontaktu z żywnością. Dotyczy to np. powłok w opakowaniach metalowych do żywności szczególnie kwaśnej, które muszą być bardziej odporne, czy też elementów takich jak zawory, wzierniki czy urządzenia pomiarowe, które są na stałe instalowane w urządzeniach produkcyjnych do produkcji żywności. W przypadku produktów znajdujących się już na rynku w produkcji żywności powinno obowiązywać 10 lat obowiązywania zasady praw nabytych.
