گوشت گوزن به عنوان یک غذای لذیذ
گوشت شکار تازه هنوز هم به عنوان یک غذای لذیذ در نظر گرفته می شود. از منظر صرفاً آماری، شهروندان آلمانی تنها با دو وعده غذایی در سال خود را پذیرایی می کنند - که حدود 450 گرم برای هر نفر است. گوشت گوزن، گراز وحشی و غیره چیز خاصی است. این نه تنها برای طعم و مزه خود امتیازی را در بین دوستداران کسب می کند، بلکه با دامداری دوستدار حیوانات و ارزش غذایی خود نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
گوشت حیوانات وحشی عمدتاً کم چربی است، ساختار محکمی دارد و طعم معطر ظریفی دارد. از دیدگاه مرکز فدرال تغذیه (BZfE)، طیف مواد مغذی آن نیز جالب است. به دلیل تحرک زیاد حیوانات، گوشت دارای چربی کمی است که بیش از 60 درصد آن نیز از اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه تشکیل شده است.
تولید گوشت گوزن، مانند تولید گوشت کلاسیک، تابع الزامات سختگیرانه قوانین بهداشت اتحادیه اروپا است. همه مجاز به شکار و فروش شکار نیستند. بلکه باید افراد مناسب در کنار سایر موارد آموزش ببینند تا بتوانند ارزیابی اولیه از بازی که در محل فیلمبرداری شده است را انجام دهند. مانند سایر گوشت ها، لاشه حیوانات وحشی نیز باید برای بازرسی رسمی گوشت ارائه شود.
با این حال، گوشت شکار تنها از حیواناتی که در حیات وحش یافت می شوند، به دست نمی آید. از اوایل دهه 1970، شکارداری کشاورزی نیز در آلمان توسعه یافت. به خصوص در بایرن، جایی که بیش از 40 درصد از 6.000 محوطه کشاورزی تخمین زده شده در آلمان واقع شده است.
رایج ترین روش نگهداری آهو است. حدود 90 درصد از کل کشاورزی بازی های کشاورزی را تشکیل می دهد. پس از آن گوزن قرمز، گوزن موفلون و سیکا و همچنین گراز وحشی قرار می گیرد. در سال های اخیر علاقه فزاینده ای به پرورش گاومیش کوهان دار وجود داشته است.
حیوانات وحشی که در مزارع پرورش می یابند در تمام طول سال در محوطه های بیرونی بزرگ زندگی می کنند. حداقل اندازه برای چنین محوطه های کشاورزی مورد نیاز است. به عنوان مثال، محوطه برای آهو باید حداقل یک هکتار و محوطه گوزن قرمز حداقل دو هکتار باشد. میانگین مساحت محوطه در آلمان حدود سه هکتار است.
از نظر تئوری، بازی فصلی است زیرا فصول بسته خاصی برای بسیاری از حیوانات تنظیم شده است. در اکثر ایالت های فدرال، خرگوش ها فقط از اکتبر تا دسامبر قابل شکار هستند، در حالی که خرگوش های وحشی را می توان در تمام طول سال شکار کرد. گوشت گوزن تازه گوزن از ماه مه تا ژانویه و عمدتاً از سپتامبر تا اواسط ژانویه در دسترس است. صرف نظر از این، گوشت گوزن در تمام طول سال به عنوان یک محصول منجمد در دسترس است.
اگر می خواهید محصولات تازه را از مناطق محلی خریداری کنید، بهتر است با شکارچیان، اداره جنگلبانی یا قصابان محلی تماس بگیرید. گوزن، گوزن و گراز وحشی به طور کلی به راحتی در دسترس هستند. محدوده قرقاول، اردک وحشی و خرگوش تا حدودی کوچکتر است، زیرا فصل شکار این گونه های شکار کوتاه تر است. سوپرمارکت ها معمولاً گوشت شکار از قفس (بازی در بسته) و همچنین گوشت شکار منجمد خارج از کشور و اروپای شرقی را ارائه می دهند.
هنگام خرید، به رنگ و بوی گوشت معمولی هر نوع بازی توجه کنید: به عنوان مثال، گوشت گوزن قرمز قهوه ای مایل به قرمز است، گوشت گوزن قرمز قهوه ای تیره است. بوی مطبوع، کمی ترش و معطر مخصوص آهو و گراز وحشی است. به طور کلی، گوشت نباید درخشندگی مایل به سیاه یا بوی نامطبوع داشته باشد.
برای تهیه آن به مهارت خاصی نیاز ندارید. اگر پوست رشته ای بیرونی گوشت را بردارید، کباب به طرز زیبایی لطیف می شود. مطالعه و پیچیدن آن با بیکن باعث آبدارتر شدن گوشت نمی شود، اما این تصور را ایجاد می کند که چربی بیکن را همراه با گوشت می خورید. خود چربی روی سطح باقی می ماند و به گوشت نفوذ نمی کند. اگر گوشت گوزن را یک شبه در جای خنک در آبگوشتی با نمک کمی که از استخوان های شکار درست شده است خیس کنید، لطیف خواهد شد.
به دلایل بهداشتی و بهداشتی، شکار را نباید به صورت خام یا سرخ شده تا زمانی که صورتی رنگ شود مصرف کرد. گوشت باید تا زمانی که دمای هسته به 70 درجه سانتیگراد یا بیشتر برسد، حداقل به مدت دو دقیقه حرارت داده شود تا هر گونه پاتوژن موجود در آن از بین برود. تست پخت را انجام دهید: اگر وقتی با انگشت آن را فشار می‌دهید، گوشت دیگر نمی‌دهد، قطعه پخته شده است. شیره ای که بیرون می آید دیگر نباید صورتی باشد، بلکه شفاف باشد.
