Значењето на сензорната технологија за храна расте

(DLG). Воспоставувањето на сензорно обезбедување на квалитет во производствените компании се зголемува поради барањата на различните стандарди за храна. Тоа значи дека технологијата за сензори за храна станува сè поважна. Ова генерира голема потреба за обука и ќе доведе до натамошна диференцијација на методолошките инструменти. Ова е заклучокот од овогодинешниот Ден на сетилната храна на DLG (Германското земјоделско друштво) во Кронберг, Хесен. Експерти од областите на сензорна технологија на храна, развој на производи, управување со квалитет и маркетинг дискутираа на темата „Од идеја до успех на пазарот: сензорни методи во пракса“.

Како што барањата на потрошувачите за храна продолжуваат да се зголемуваат и стануваат поразновидни, задачите на сензорната технологија за храна се менуваат. Многу производствени компании поставуваат сензорно обезбедување на квалитет или го прошируваат постојното. Сензорната технологија за храна, исто така, станува попрофесионална во малите и средни компании и затоа станува поважна долж целиот синџир на производство, објави Кристоф Сипел, Еврофинс (Хамбург).
Според ревизорот Ute Wedding, readL.media (Borken), причината за ваквиот развој е што различните глобални стандарди за безбедност и квалитет, како што се IFS Food, Cash & Carry, Broker или BRC (British Retail Consortium) и ISO 22000, вклучуваат сензор технологијата како составен дел на анализата на храната. Овој развој создава голема потреба за обука во компаниите и трговците на мало, што исто така значително ги зголеми барањата за комерцијални лаборатории. Акредитираните сензорни методи сега се стандарден дел од нарачките за анализа од комерцијалните лаборатории, објави Сипел од неговата секојдневна пракса.
 
Сè покомплексните сензорни прашања се движат од едноставни описни тестови или експертски извештаи како дел од тестот за продажба, до анализи во однос на спецификациите или стандардите за квалитет, до детални проекти како дел од сензорното обезбедување на квалитет. Нарачани се и создавање сензорни спецификации и редовни тестови за сетилен квалитет. Комерцијалните лаборатории се повеќе дејствуваат како неутрални институти за тестирање или како посредници помеѓу производителите и трговците на мало. Фокусот често е на различни мислења за стандардите за квалитет или преглед на сензорни спецификации.
 
Потребата за понатамошна обука расте
Потребата од обуки и семинари за сензорна наука за храна ќе продолжи да расте. Трговците на мало и производствените компании првенствено сакаат основна обука за сензори, длабински информации за препознавање на квалитети и сорти, знаење за технологија и производи и информации за законските барања. Во пракса, сепак, потребни се прагматични решенија. Бидејќи стандардите за обука на испитувачи (DIN EN ISO 8586) обично се премногу комплицирани или одземаат премногу време. Затоа, според Сипел, постои голема желба за поедноставни опции за обука на персоналот. Лиза Клајн, Унилевер Германија, потврди дека и експертската и потрошувачката сензорска технологија стануваат се поважни. Континуираната професионализација на практичната работа преку редовна обука и активно ангажирање со променливите научни методи за сензорна проценка на храната е работа на мултинационална компанија. Затоа Unilever одржува близок контакт и со универзитетите.
 
Според Клајн, сензорните проценки на квалитетот на храната континуирано се дополнуваат со дополнителни прашања. Овие можат да бидат од концептуална природа на производот (на пр., профили на производи или арома), да се однесуваат на анализата на преференциите на производите меѓу групите на потрошувачи во соодветните земји или да се однесуваат на различната динамика на пазарот. Во Unilever, цели одделенија на компанијата и интердисциплинарни тимови од специјалисти се занимаваат со сензорни прашања и нови, сè пософистицирани методи на тестирање. Силвија Пелетеиро, Leatherhead Food Research, илустрираше колку методолошките инструменти за анализа на сетилниот квалитет на храната се диференцираат во последниве години, користејќи го примерот на методите за брзо профилирање, т.е. брзите методи за запишување на својствата на сензорните производи. Дури и ако претпоставува понатамошна методолошка диференцијација, суштинскиот принцип останува: поделбата на аналитички и хедонски сензорни системи. Во центарот на аналитичката сензорна анализа се стручни панели, т.е. обучени тестери кои формулираат објективен опис на сензорните карактеристики на производот. Спротивно на тоа, хедонската сензорна наука вклучува методи во кои се евидентираат субјективни проценки на необучени потрошувачи. Ова прашува за холистичките, интуитивни, неаналитички чувства на потрошувачите кон производот.
 
За мајсторот пекар Питер Штајнхоф, менаџер на пекара и развивач на производи во Märkisches Landbrot (Берлин), најважниот аспект во дискусијата за квалитетот е клиентот. Секој кој сака да произведе квалитет мора секогаш да ги земе предвид желбите на своите клиенти и редовно да проверува дали производот сè уште ги исполнува нивните очекувања во однос на квалитетот. Дневната сензорна анализа е исто така многу важна во средните компании. Со цел понатамошно развивање на сопствениот квалитет на производите, Штајнхоф препорачува поставување стандарди за квалитет кои се проверуваат секојдневно и редовно, надворешна контрола на квалитетот, како што е учество во тестови за квалитет на DLG, што спречува оперативно слепило и овозможува квалитативна проценка на конкурентите.  
 
Заклучок
Потрошувачите имаат зголемени барања за квалитет на храна. Имплементацијата на модерната технологија за сензори за храна во синџирот на процеси на малите и големите компании создава информациска содржина што другите физичко-хемиски методи сами по себе не можат да ја обезбедат. Тоа е причината зошто тестовите за сетилен квалитет сега се составен дел од анализата на храната во многу стандарди за храна за да се следи и да се обезбеди дефиниран квалитет на производот.

#Наслов:
Говорници и модератори на DLG Sensory Food Day 2016 во Кронберг (од лево кон десно):
Проф.д-р. Дитлинд Ханридер, Лиза Клајн, проф.д-р. Јорг Мајер, проф.д-р. Мајкл Досман, Уте Вединг, Питер Штајнхоф и Кристоф Сипел. Фото: DLG