Wildvlees in focus

Wildvlees komt rechtstreeks van wilde dieren en is een van de meest duurzame voedingsmiddelen op ons menu. Het vlees van herten, wilde zwijnen en fazanten kan echter besmet zijn met zware metalen zoals lood of ziekteverwekkers bevatten zoals trichinella en salmonella. Het netwerk ‘Veiligheid in de Wildvleesketen’ heeft tot doel de veiligheid van wild verder te vergroten.

De komende vier jaar zal het netwerk onder leiding van het Federaal Instituut voor Risicobeoordeling (BfR) worden opgebouwd en zal de hele productieketen van hertenvlees onder de loep worden genomen - van de jacht via de distributie, de verwerking en de handel tot op het bord. De respectieve bevindingen moeten worden omgezet in maatregelen in directe uitwisseling met belangengroepen.

Mogelijke biologische risico's zijn onder meer parasieten (bijvoorbeeld trichinella), bacteriën (bijvoorbeeld salmonella) en virussen (bijvoorbeeld hepatitis E bij wilde zwijnen). In termen van potentieel materieel gevaar gaat het, naast milieuverontreinigende stoffen zoals dioxines en PCB's (polychloorbifenylen), vooral om het vermijden en verminderen van het binnendringen van lood uit de munitie wanneer het dier wordt gedood.

Door de grote hoeveelheden die we consumeren nemen we lood vooral op via granen, groenten en fruit. Het zware metaal kan zich in het menselijk lichaam ophopen en in hogere concentraties de bloedvorming, inwendige organen en het centrale zenuwstelsel beschadigen. Wildvlees kan meer besmet zijn als herten, herten of wilde zwijnen, afhankelijk van de regio, lood binnenkrijgen via hun dieet of als de munitie die voor de jacht wordt gebruikt lood bevat. Met name kinderen tot zeven jaar, zwangere vrouwen en vrouwen die kinderen willen krijgen, mogen volgens de BfR geen wild eten dat is gedood met loodmunitie.

Heike Kreutz, www.bzfe.de