Sól a nadciśnienie – wytyczne towarzystw specjalistycznych są przestarzałe

Wytyczne towarzystw medycznych dotyczące leczenia nadciśnienia tętniczego są nieaktualne w Niemczech, Europie i USA. Wytyczne te nadal zawierają rady misjonarskie dotyczące oszczędzania soli. Dane te są jednak jednostronne, całkowicie nieaktualne i nie odpowiadają już stanowi wiedzy naukowej – skarżył się profesor dr hab. Karl-Ludwig Resch, Bad Elster, na 12. szkoleniu dietetycznym w Aachen.

Jeśli spojrzeć na istniejące badania, nie ma jasnego związku między poziomem spożycia soli a ciśnieniem krwi: „Dwa przeglądy Cochrane zaktualizowane na początku tego roku doprowadziły do ​​wniosku, że nie ma prawie żadnego związku pomiędzy ciśnieniem krwi a spożyciem soli, – powiedział Resch. Skurczowe ciśnienie krwi spadło jedynie o kilka milimetrów na diecie ściśle ubogosolnej i tylko u osób z podwyższonym ciśnieniem krwi, nie u osób zdrowych i tylko w krótkotrwałych eksperymentach. Wyniki badań długoterminowych nie są obecnie w ogóle dostępne.

Według Rescha bezpośredni związek między wysokim spożyciem soli a podwyższonym ciśnieniem krwi jest raczej mało prawdopodobny, biorąc pod uwagę obecną sytuację danych, ponieważ liczne badania dotyczące tej kwestii dały negatywne wyniki. „Gdyby związek był jasny, prawdopodobnie już dawno zostałoby to udowodnione ponad wszelką wątpliwość” – podkreślił lekarz.

W tym kontekście, zdaniem Rescha, w żaden sposób nie jest uzasadnione, aby wytyczne w dalszym ciągu ogólnie zachęcały pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i osoby zdrowe do oszczędzania soli. Zalecenia takie opierają się na badaniach z lat 80. XX wieku. Nowsze wyniki, badania, metaanalizy, a nawet przeglądy Cochrane, które nie potwierdzają cytowanego związku, zostałyby zanegowane. „Obecne wytyczne nie odzwierciedlają aktualnego stanu wiedzy, a nawet go ignorują” – skrytykował lekarz w Aachen. Według niego nadal brakuje znaczących badań dotyczących związku między spożyciem soli a występowaniem zdarzeń sercowo-naczyniowych, a nawet śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych. Według Rescha tylko takie dane byłyby „faktycznie istotne w prawdziwym życiu”.

Źródło: Bonn [vds]