Beth sy'n ein gwneud yn hen?
Mae gwyddonwyr yn y MPI gyfer Geneteg Foleciwlaidd cyflenwi model o'r sail moleciwlaidd o heneiddio
Mae gwyddonwyr o'r Max Planck Sefydliad Geneteg Foleciwlaidd ym Merlin wedi llwyddo i gyflawni trwy astudio newidiadau sy'n gysylltiedig ag oedran mewn gweithgarwch genyn o lygod esboniad am yr achos o heneiddio. Yn y cylchgrawn Biogerontology yr ymchwilwyr egluro bod y heneiddio o organeb yn dibynnu ar ba mor sefydlog yw ei metaboledd. Mae gwyddonwyr yn rhoi model o'r blaen, yn disgrifio'r mecanweithiau moleciwlaidd o heneiddio a yw mewn sefyllfa i esbonio gwahaniaethau unigol a rhywogaethau penodol o ran disgwyliad oes (Brink et al., Biogerontology 2008, DOI 10.1007 / 10522 s008--9197-8).
Mae pam rydyn ni'n heneiddio yn bwnc ymchwil cyffredin.
Mae damcaniaethau amrywiol yn delio â'r mecanweithiau sy'n sail i brosesau heneiddio biolegol. Yn y cyfamser, mae cyfres o ganfyddiadau sy'n rhoi mewnwelediadau cyntaf i'r broses o heneiddio. Y mewnwelediadau hyn yw'r gofyniad sylfaenol er mwyn gallu trin afiechydon sy'n gysylltiedig ag oedran fel diabetes oedolion, Alzheimer neu rai mathau o ganser yn effeithiol.
Hyd yn hyn, mae nifer fawr o wyddonwyr wedi tybio bod heneiddio yn gysylltiedig yn bennaf â chynnydd mewn radicalau rhydd yn yr organeb. Mae'r rhain yn foleciwlau hynod adweithiol sy'n codi yn ystod amrywiol brosesau metabolaidd ac mae'n ofynnol i'r organeb, ymhlith pethau eraill, ymladd yn erbyn haint. Fodd bynnag, os ffurfir nifer fawr o'r radicalau rhydd hyn, gellir niweidio'r celloedd. Mewn cyferbyniad, mae "theori sefydlogrwydd metabolig" a ddatblygwyd gan Lloyd Demetrius, mathemategydd yn yr adran biowybodeg yn Sefydliad Geneteg Foleciwlaidd Berlin Max Planck, yn nodi nad yw heneiddio organeb yn cael ei bennu gan y nifer cynyddol o radicalau rhydd yn y gell. , ond yn hytrach trwy eu gallu i gynnal crynodiadau sefydlog, cytbwys o radicalau rhydd a chynhyrchion metabolaidd eraill trwy gyfrwng mecanweithiau rheoleiddio amrywiol.
I ymchwilio i hyn, daeth y damcaniaethwr Demetrius a'r biolegydd moleciwlaidd James Adjaye, pennaeth gweithgor yn Sefydliad Geneteg Foleciwlaidd Max Planck, ynghyd a dadansoddi cyfanswm o 25.000 o enynnau o lygod. Fe wnaethant ddarganfod bod gweithgaredd a rheoleiddio tua 700 o enynnau yn newid wrth i'r anifeiliaid heneiddio. Mewn llygod hŷn, er enghraifft, mae gweithgaredd y rhwydweithiau genynnau hynny sy'n ymwneud â metaboledd y cydrannau bwyd neu gynhyrchu egni ar gyfer y celloedd yn lleihau. Mewn cyferbyniad, cynyddodd gweithgaredd y rhwydweithiau neu'r clystyrau genynnau sy'n gyfrifol am reoli homeostatig cynhyrchu radicalau rhydd. Mae eu canlyniadau yn gwrthbrofi'r rhagdybiaeth mai'r cynnydd mewn radicalau rhydd yn unig sy'n gyfrifol am symptomau clasurol heneiddio. Yn hytrach, mae'r gwyddonwyr yn tybio mai'r gallu i gynnal lefel gyson o radicalau rhydd - mae'r ymchwilwyr yn ei alw'n homeostasis - yw'r nodwedd bwysicaf ar gyfer oedran biolegol cell.
Yn unol â hynny, ni ddylai ymdrechion i arafu'r broses heneiddio gynnwys defnyddio dosau uchel o wrthocsidyddion i ddylanwadu ar gynhyrchu radicalau rhydd. Yn hytrach, y nod ddylai fod i sefydlogi rhwydweithiau metabolaidd organeb ac felly homeostasis. Deiet, fel yr argymhellir gan ymchwil maethol, gyda swm cytbwys o asidau brasterog annirlawn, gwrthocsidyddion a fitaminau, yfed alcohol yn gymedrol ac ymarfer corff yw'r ffordd orau i gynnal sefydlogrwydd y rhwydweithiau metabolaidd ac i arafu prosesau heneiddio naturiol y corff.
gwaith gwreiddiol:
Brink, TC, Demetrius, L., Lehrach, H., Adjaye, J.: Mae newidiadau trawsgrifiadol sy'n gysylltiedig ag oedran mewn mynegiant genynnau mewn gwahanol organau o lygod yn cefnogi theori sefydlogrwydd metabolig heneiddio. Biogerontoleg 2008, DOI 10.1007 / a10522-008-9197-8
Ffynhonnell: Berlin [MPI]
