تفاوت بین آلرژی و عدم تحمل غذایی

از هر پنج آمریکایی یک نفر فکر می کند به برخی غذاها حساسیت دارد. با این حال ، این سوicion ظن فقط از نظر پزشکی در ده درصد تأیید شده است. احتمالاً بسیاری از مبتلایان از آلرژی رنج نمی برند بلکه از عدم تحمل غذایی رنج می برند. این نتیجه یک مطالعه اخیر است که داده های بیش از 40.000 بزرگسال میانسال در ایالات متحده را ارزیابی کرده است.

در صورت حساسیت ، بدن نسبت به برخی از غذاها مانند بادام زمینی یا ماهی واکنش بیش از حد نشان می دهد. این یک واکنش دفاعی با واسطه ایمونولوژیکی به بلوک های سازنده پروتئین کوچک ، به اصطلاح آلرژن ها است. حساسیت ایجاد می شود و بدن آنتی بادی های خاصی ایجاد می کند. با تماس مجدد ، واکنش های پوستی مانند کهیر تا شوک آنافیلاکتیک می تواند رخ دهد.

هر کسی که مرتباً با شکایات دستگاه گوارش دست و پنجه نرم می کند ، می تواند از عدم تحمل قند شیر (عدم تحمل لاکتوز) یا قند میوه (سوor جذب فروکتوز) رنج ببرد. در مورد عدم تحمل غذایی ، سیستم ایمنی بدن درگیر نیست. معمولاً روند متابولیسم مختل می شود. به عنوان مثال ، در مورد عدم تحمل لاکتوز ، آنزیم لاکتاز وجود ندارد ، بنابراین قند شیر نمی تواند تجزیه شود یا به اندازه کافی نباشد.

در آلمان ، ارقام مشابهی در ایالات متحده آمریکا فرض می شود. در این زمینه ، منطقی نیست که از برخی غذاها فقط به ظن خودداری کنید. این کیفیت زندگی را کاهش می دهد و خطر کمبود مواد مغذی را افزایش می دهد. هارالد سیتز ، متخصص تغذیه در مرکز تغذیه فدرال (BZfE) توصیه می کند: "کسی که به آلرژی غذایی مشکوک است باید به یک متخصص مراجعه کند." برای تشخیص صحیح ، ابتدا سابقه پزشکی ثبت می شود. فقط پس از انجام آزمایشات پوستی و خونی و اقدامات غذایی ، رژیم های غذایی توصیه می شوند. "در صورت بروز آلرژی ، باید از مصرف دقیق غذا خودداری شود ، زیرا حتی آثار آن می تواند واکنش های خطرناکی ایجاد کند. در مقابل ، اگر عدم تحمل وجود داشته باشد ، مقادیر کم معمولاً مشکلی ایجاد نمی کنند. " محصولات بدون گلوتن و بدون لاکتوز تنها در صورتی که پزشک بیماری سلیاک یا عدم تحمل لاکتوز را تشخیص داده باشد ، فواید سلامتی دارد. سیتز می گوید: "محصولات بدون کالاها به طور قابل توجهی گران ترند و به خودی خود سالم نیستند."

هایک گروس کروتز، www.bzfe.de