پیامدهای کمبود گوشت در جنگ جهانی دوم

کسانی که در دوران کودکی خود با کمبود گوشت در اروپا در طول جنگ جهانی دوم مواجه شدند، اغلب این کمبود موقت را در طول زندگی خود جبران می کنند. به ویژه زنان بیشتر گوشت می خورند و بنابراین بیشتر از عوارض ناشی از مصرف زیاد، مانند چاقی و سرطان رنج می برند. این نتیجه یک مطالعه مشترک توسط مرکز تحقیقات اقتصادی اروپای لایب‌نیتس (ZEW) در مانهایم، دانشگاه اراسموس روتردام و سازمان جهانی کار است که داده‌های حدود 13.000 نفر از ایتالیا برای آن ارزیابی شد.

محققان بررسی کردند که چگونه کمبود گوشت در طول جنگ جهانی دوم در ایتالیا بر عادات غذایی، شاخص توده بدنی (BMI) و سایر پارامترهای سلامتی افراد مبتلا و فرزندان آنها در مراحل بعدی زندگی تأثیر می گذارد. برای انجام این کار، آنها از داده های موسسه ملی آمار ایتالیا (ISTAT) استفاده کردند.

در طول جنگ جهانی دوم (1939-1945)، منابع غذایی در بسیاری از کشورهای اروپایی ضعیف بود. در ایتالیا، متوسط ​​مصرف سرانه گوشت به‌ویژه بین سال‌های 1943 و 1944 به شدت کاهش یافت. این تا حدی به این دلیل بود که بسیاری از حیوانات مزرعه برای تامین نیازهای غذایی ارتش مهاجم آلمانی سلاخی شدند و دیگر در دسترس مردم نبودند. در سال 1947، تقریباً در تمام مناطق ایتالیا، مصرف گوشت به سطح قبل از جنگ بازگشته بود.

با توجه به نتایج این مطالعه، کمبود گوشت در اوایل کودکی (تا سن دو سالگی) تأثیر شدیدی داشت. همچنین شواهدی وجود دارد که والدین در مورد جیره غذایی، پسران را بر دختران ترجیح می‌دهند. بین سال‌های 1942 تا 1944، دختران در میان کودکان دو ساله وزن بیشتری نسبت به پسران از دست دادند. محققان توضیح می دهند که دختران بیشتر تحت تأثیر کمبود گوشت قرار می گیرند.

در اواخر زندگی، زنان مبتلا هر روز بیشتر از مردان گوشت می‌خوردند و به طور کلی رژیم غذایی متعادل‌تری داشتند. همچنین احتمال اضافه وزن، چاقی و سرطان‌های خاصی نسبت به افرادی که کمبود گوشت را تجربه نکرده بودند، بیشتر بود. پس از ارزیابی داده ها، فرزندان آنها اغلب رفتار ناسالم غذا خوردن را تا بزرگسالی ادامه دادند.

افروسینی آداموپولو از گروه تحقیقاتی ZEW «سیاست نابرابری و توزیع» به طور خلاصه می گوید: «حتی کمبود کوتاه مدت در دوران کودکی تأثیر عمده ای بر سبک زندگی و سلامت چندین نسل دارد». برای درک بهتر ارتباطات و اثبات نتایج باید مطالعات بیشتری دنبال شود.

هایک گروس کروتز، www.bzfe.de