კიბო ნიტრიტით განკურნებული ხორცის პროდუქტების მიღებისგან?

რეზიუმე

ნიტრიტისგან განკურნებული ხორცის პროდუქტებიდან საშუალო მომხმარებლის ნიტრიტის მიღება შედარებულია სხვა წყაროებიდან ნიტრიტის ზემოქმედებასთან; ეს არის ნიტრატის შემცირება საკვებიდან, ძირითადად ბოსტნეულის დიეტიდან და აზოტის ოქსიდის ენდოგენური სინთეზი, NO. ნიტრიტი ხორცის პროდუქტებიდან წარმოადგენს ნიტრიტის მთლიანი დატვირთვის მხოლოდ ნაწილს. კითხვაზე, თუ რა კავშირია ნიტრიტით განკურნებული ხორცპროდუქტების მოხმარებასა და კუჭისა და ტვინის კიბოს შორის, კრიტიკულად განიხილება შესაბამისი ეპიდემიოლოგიური კვლევები. ორ პარამეტრს შორის კავშირის მითითება არ შეიძლება გამომდინარეობდეს განხილული გამოკვლევებიდან.

შესავალი

კითხვა იმის შესახებ, იწვევს თუ არა ნიტრიტის გამოყენება ნიტრიტის სამკურნალო მარილში ხორცის პროდუქტების წარმოებაში, ისეთივე ძველია, როგორც ნიტრიტებით მოწამვლის ცოდნა და ცოდნა, რომ ნიტრიტებმა და ამინებმა გარკვეულ პირობებში შეიძლება გამოიწვიოს კანცეროგენული ნიტროზამინები და ასევე ხორცის პროდუქტებში. დისკუსია ახლახან გაჩნდა, როდესაც დაისვა კითხვა, შეესაბამება თუ არა ორგანული საკვების წარმოება ნიტრიტის სამკურნალო მარილის გამოყენებას (LÜCKE, 2003).

ეს დისკუსია ტარდება სხვადასხვა მხრიდან, სადაც მეცნიერული, ჯანდაცვის პოლიტიკა, სამომხმარებლო პოლიტიკა, საბაზრო პოლიტიკა და ემოციური პოზიციები წარმოდგენილი და შერეულია. მეცნიერული თვალსაზრისით, ამ სტატიაში განხილული იქნება ორი ძირითადი საკითხი:

1. რა რაოდენობის ნიტრიტს ექვემდებარება საშუალო მომხმარებელი დაკონსერვებული ხორცის პროდუქტებისგან და რამდენად სხვა წყაროებიდან?
2. ნიტრიტით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების მოხმარება ზრდის კიბოს შემთხვევებს?

ეს კითხვები ასევე არის ერთ-ერთი Katalyse-Institut e. V. (კიოლნი) გავრცელებული მოსაზრება (rz-Consult, 2000), რომელიც მიდის დასკვნამდე, რომ კვლევები „აჩვენებს სხვადასხვა სახის კარცინომის რისკის ზოგჯერ მკვეთრ ზრდას ნიტრატებით და ნიტრიტებით დამუშავებული ხორცისა და ძეხვის პროდუქტების მოხმარებით“. თუმცა, ამ ანგარიშის ინფორმაცია და დასკვნები კრიტიკულად უნდა იქნეს დაკითხული.

ნიტრიტი ხორცის პროდუქტებიდან და სხვა წყაროებიდან

ხორცის პროდუქტებიდან ერთ სულ მოსახლეზე ნიტრიტის მიღება შეიძლება შეფასდეს მოხმარებული ხორცის პროდუქტების რაოდენობით და მათი ნიტრიტების შემცველობით. გერმანიაში ხორცის ერთ სულ მოსახლეზე მოხმარება წელიწადში დაახლოებით 60 კგ -ია; ამის დაახლოებით 40% (24 კგ) მოხმარდება ხორცპროდუქტების სახით (30 კგ), რომელთა უმეტესობა, დაახლოებით 90%, დამზადებულია ნიტრიტის სამკურნალო მარილით. ამ პროდუქტების წარმოებისას დამატებული ნიტრიტის დიდი ნაწილი მოიხმარს ქიმიურ რეაქციებს ხორცის კომპონენტებთან, მაგ. B. სასურველი სამკურნალო ფერის ფორმირების გზით. შედეგად, ნიტრიტის ნარჩენი დონე გაცილებით დაბალია, ვიდრე ნიტრიტის დამატებით გამოთვლილი დონეები. ხორცის კვლევის ფედერალური ინსტიტუტის გაზომვების თანახმად, ნიტრიტის ნარჩენი შემცველობა მოხარშული ძეხვის პროდუქტებში არის 10-30 მგ ნიტრიტი / კგ (გამოითვლება როგორც ნატრიუმის ნიტრიტი), დაკონსერვებული ხორცის პროდუქტებში 40-50 მგ / კგ (ირინა დედერერი, პირადი კომუნიკაცია). ვინაიდან მოხარშული ძეხვის პროდუქტების პროპორციაა დაახლოებით 80% და ნედლი დაკონსერვებული პროდუქტები დაახლ. 20%, შედეგი არის საშუალო შეწონილი პროპორციების მიხედვით დაახლოებით 30 მგ ნიტრიტი თითო კგ ხორცპროდუქტზე. ერთი წლის განმავლობაში მოხმარებული 30 კგ ხორცის პროდუქტი შეიცავს 900 მგ ან 0,9 გ ნიტრიტს. ეს განაპირობებს საშუალოდ ერთ სულ მოსახლეზე ნიტრიტის მიღებას დაკონსერვებული ხორცის პროდუქტებიდან დაახლოებით 2,5 მგ. დაახლოებით 6-ჯერ უფრო მაღალი ღირებულებებია, თუმცა, კატალიზის ინსტიტუტის ანგარიშში ე. V. პრეტენზიები (rz-Consult, 2000). თუმცა, ეს ინფორმაცია ფაქტობრივად არ არის დასაბუთებული, რადგან განსხვავებები ხორცის მოხმარებასა და ხორცის მოხმარებას შორის, ასევე ნიტრიტისა და ნარჩენი ნიტრიტის გამოყენებას შორის არ იყო გათვალისწინებული ანგარიშში.

ნიტრიტი ასევე გვხვდება სხვა საკვებში, თუმცა უფრო დაბალი კონცენტრაციით, ვიდრე დაკონსერვებული ხორცის პროდუქტებში, მაგ. ბ. სუპებში, სოუსებში, სანელებლებში, მზა კერძებში, რძის პროდუქტებში, მარცვლეულში. SELENKA და BRAND-GRIMM (1976) თანახმად, ერთ სულ მოსახლეზე ნიტრიტის ერთჯერადი მიღება საკვებით (გამოითვლება როგორც ნატრიუმის ნიტრიტი) გერმანიაში არის 4,9 მგ / დღეში, ხოლო SCHULZ- მა (1998) ცოტა ხნის წინ მიაღწია გაცილებით დაბალ მნიშვნელობას 0,4 მგ / დღეში დღის მითითებით. 3,6-6,3 მგ / დღე მოცემულია გაერთიანებული სამეფოსთვის, 2,1 მგ / დღეში ფინეთისთვის და 7,8 მგ / დღეში ნიდერლანდებისათვის (GANGOLLI et al., 1994). ეს ფასეულობები დიდწილად ასახავს 70-80 -იან წლებში არსებულ მდგომარეობას, ისინი სავარაუდოდ დღეს უფრო დაბალი იქნება. საკვების ნიტრიტების შემცველობა დამოკიდებულია არანაკლებ საკვების შენახვასა და მომზადებაზე ოჯახში მოხმარებამდე.

როგორც ცნობილია, ნიტრიტი ასევე იქმნება ადამიანის ორგანიზმში ნიტრატისგან: ნიტრატი მიიღება საკვებთან ერთად, ზოგი გამოიყოფა ნერწყვით პირის ღრუში და ბაქტერიული ფლორის მიერ ნიტრიტამდე მცირდება. განგოლი და სხვები (1994) და SCHULZ (1998) იტყობინება 93 მგ ერთ ადამიანზე გერმანიაში, 121 საფრანგეთში, 95 ინგლისში და 99 ჰოლანდიაში. ამ რაოდენობის ნიტრატის დაახლოებით 5% გარდაიქმნება ნიტრიტად, ისე რომ დამატებით 5 მგ ნიტრიტი (გამოითვლება როგორც ნატრიუმის ნიტრიტი) კუჭში ნერწყვთან ერთად. ეს არაპირდაპირი ნიტრიტი ძირითადად ბოსტნეულის საკვებიდან მოდის, რადგან იგი შეიცავს კვების ნიტრატის დაახლოებით 80%.

ნიტრიტის ყველაზე მნიშვნელოვანი წყარო არის აზოტის ოქსიდი, NO, რომელსაც თავად ორგანიზმი აწარმოებს. NO წარმოიქმნება ამინომჟავა არგინინისგან და აქვს მნიშვნელოვანი ფუნქციები: ის მოქმედებს სისხლძარღვების კუნთებზე და ამით აკონტროლებს არტერიულ წნევას, ეს არის სიგნალი ნივთიერება ნერვულ სისტემაში (ნეიროტრანსმიტერი) და ის ემსახურება სხეულის იმუნურ სისტემას, როგორც ქიმიკატს. დამცავი ნივთიერება. ჯანმრთელი ზრდასრული აწარმოებს 20-30 მგ NO ყოველდღიურად (MOCHIZUKI et al., 2000). ინფექციებისა და ანთებითი დაავადებების შემთხვევაში სხეულის მოთხოვნილება NO იმუნური დაცვისათვის იზრდება და NO წარმოება იზრდება. აზოტის ოქსიდი ორგანიზმში ხანმოკლეა და მეტაბოლიზმში ჯერ გარდაიქმნება ნიტრიტად, შემდეგ კი ნიტრატად. 30 მგ NO- დან, 69 მგ ნატრიუმის ნიტრიტი და საბოლოოდ 85 მგ ნატრიუმის ნიტრატი იწარმოება. NO– დან ნიტრიტის რაოდენობა დაახლოებით 28 -ჯერ აღემატება ხორცის პროდუქტების რაოდენობას (2,5 მგ ერთ ადამიანზე და დღეში, იხ. ზემოთ). NO- ს ნიტრიტი წარმოიქმნება სხეულის ბევრ ადგილას და არ აღწევს კუჭში პირდაპირ ნიტრიტის მსგავსად საკვებიდან. თუმცა, ნიტროზამინის წარმოქმნა შესაძლებელია არა მხოლოდ კუჭში. გარდა ამისა, ნიტრატის ნაწილი გარდაიქმნება NO– დან ნიტრიტად; 5% კონვერტაციის საფუძველზე, დაახლოებით 85 მგ ნიტრიტი იწარმოება 4 მგ ნიტრატისგან.

ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინარეობს, რომ დაკონსერვებული ხორცის პროდუქტები შეიძლება იყოს პასუხისმგებელი მხოლოდ ნიტრიტებით გამოწვეული ადამიანების მთლიანი ექსპოზიციის დაახლოებით 3% -ზე. ნიტრიტების უმეტესობა წარმოიქმნება ნორმალური ფიზიოლოგიური პროცესებით და დიეტისგან დამოუკიდებლად. თუ ნიტრიტით გამოწვეული იქნება ჯანმრთელობის დაზიანება (გარდა უბედური შემთხვევებისა და მწვავე მოწამვლისა), ჯანმრთელობის ამგვარ დაზიანებას და ხორცის ხორცის პროდუქტების მოხმარებას შორის კავშირის დაშვება თავიდანვე სარწმუნო არ იქნება!

დაკავშირებულია კიბოსთან?

ჰიპოთეზა, რომ არსებობს კავშირი ადამიანის კიბოსა და ნიტრიტით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების მოხმარებას, მრავალჯერ იქნა შესწავლილი ეპიდემიოლოგიური მეთოდების გამოყენებით, უმეტესად ე.წ. კიბოთი დაავადებული ადამიანები ("შემთხვევები") და ადამიანები, რომლებსაც არ აქვთ ასეთი დაავადება ("კონტროლი") ეკითხებიან მათ ხორცის ხორცის პროდუქტების მოხმარების შესახებ, ინტერვიუს ან კითხვარის საშუალებით. მთავარია არა იმის გარკვევა, რას ჭამს ადამიანი ახლა, არამედ რას ჭამდა წარსულში, ათწლეულების წინ. ამის მიზეზი არის კიბოს განვითარების ისტორია, რომელიც ჩვეულებრივ ათწლეულებს მოიცავს. ამიტომ, პაციენტთა მსგავსად, მეხსიერების საიმედოობა დიდ როლს თამაშობს შედეგების საიმედოობაში. თუ ასეთ კვლევაში ნიტრიტებით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების აშკარად უფრო მაღალი მოხმარება აღმოჩნდა შემთხვევის ჯგუფში, ანუ კიბოს პაციენტებში, ვიდრე საკონტროლო ჯგუფში, ეს მიუთითებს კავშირზე, მაგრამ არა აუცილებლად მიზეზ-შედეგობრივ კავშირზე. არსებობს მრავალი სხვა ფაქტორი, როგორიცაა: ბ. წინა დაავადებები, ასაკი, მოწევა, სიმსუქნე, ალკოჰოლი, ცხოვრების წესი, დამცავი ეფექტის მქონე საკვების (ხილი, ბოსტნეული) მოხმარება, ასევე უცნობი ფაქტორები, რომლებიც შეიძლება განსხვავდებოდეს ორ ჯგუფში და ხელს უწყობს ან აფერხებს კიბოს. ეს ფაქტორები უნდა იქნას გათვალისწინებული შეძლებისდაგვარად და ცრუ დასკვნები უნდა გამოირიცხოს შეძლებისდაგვარად; ეს შესაძლებელია მხოლოდ შეზღუდული ზომით.

შემდგომში ნაშრომები კრიტიკულად განიხილება, რომლებიც მოხსენიებულია ზემოაღნიშნულ ანგარიშში (rz-consult), როგორც მტკიცებულება დამუშავებული ხორცის პროდუქტების მოხმარებასა და კანცეროგენულ ეფექტს შორის კავშირის შესახებ. კუჭის კიბო წინა პლანზეა.

კუჭის კიბო

RISCH და სხვები (1985) ჰკითხა კუჭის კიბოს 246 პაციენტს და თანაბარი რაოდენობის საკონტროლო პირს (კუჭის კიბოს გარეშე) კანადაში საკვებისა და სასმელების დიდი რაოდენობის (94) მოხმარების შესახებ. შემდეგ მათ გამოთვალეს ნიტრიტის, ნიტრატის, დიმეთილნიტროზამინის და რიგი სხვა ნივთიერებების ყოველდღიური მიღება საკვების ანალიზის მონაცემთა ბაზების (Food Composition Data Bank) დახმარებით. რაც შეეხება ნიტრიტს, კიბოს პაციენტთა საშუალო დღიური მიღება (ადრე) იყო 1,4 მგ, ხოლო საკონტროლო (ამ შემთხვევაში არა წარსული, არამედ ახლანდელი) მიღება 1,2 მგ. შემთხვევების უფრო მეტი რაოდენობიდან, ავტორები ასკვნის, რომ არსებობს ნიტრიტების მიღების გაზრდით კუჭის კიბოს რისკის გაზრდის მნიშვნელოვანი ტენდენცია. თუმცა, ავტორები პირდაპირ მიუთითებენ კვლევის არაადეკვატურობაზე: "ამ კვლევას აქვს მთელი რიგი შეზღუდვები, რომლებიც გასათვალისწინებელია დასკვნების გამოტანამდე". უნდა აღინიშნოს შემდეგი კრიტიკული გარემოებები: პაციენტებს ჰკითხეს მათი წინა დიეტის შესახებ, კონტროლის შესახებ დიეტის შესახებ. მრავალრიცხოვან ინდუსტრიულ ქვეყნებში კვების ცნობიერების გაზრდისა და ნიტრიტების გამოყენების შემცირების გათვალისწინებით, შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ კონტროლის ქვეშ მყოფი პირები, რომლებსაც აქვთ ნიტრიტის ამჟამინდელი მოხმარება 1,2 მგ, ასევე მოიხმარენ მეტ ნიტრიტს ადრეულ პერიოდში. ამრიგად, ორი ჯგუფის ნიტრიტის შეწოვის სხვაობა ნაკლები იქნება ან აღარ იქნება. კვლევა ასევე მიდის იმ დასკვნამდე, რომ შოკოლადისა და ნახშირწყლების მოხმარება დადებითად არის დაკავშირებული კუჭის კიბოს რისკთან; ეს უკანასკნელი საერთოდ არც ცნობილია და არც ეჭვმიტანილია კუჭის კიბოს რისკფაქტორებად. ამის საპირისპიროდ, დიმეთილნიტროზამინის, გამოჩენილი კანცეროგენული ნიტროზამინის მიღება, არ არის დაკავშირებული კუჭის კიბოს რისკთან; თუმცა, მისი წარმოქმნა კუჭში ნიტრიტის თანდასწრებით არის ნიტრიტ-ნიტროზამინის კიბოს ჰიპოთეზის ქვაკუთხედი. ამრიგად, კუჭის კიბოსა და ნიტრიტს შორის დადებითი კორელაციის დასკვნები და ნიტროზამინთან კორელაციის ნაკლებობა არათანმიმდევრული ჩანს და საერთო შედეგს კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს. თავად ავტორებმა წამოაყენეს სხვა ფუნდამენტური ხარვეზები. ეს საერთო შეხედულება RISCH et al. აჩვენებს, რომ ის შეუსაბამოა, როგორც მოხსენების თანახმად, "დადებითი კორელაცია განკურნებული საკვების მოხმარებასა და კუჭ -ნაწლავის კიბოს რისკს შორის".

სხვა ნაშრომი (LU და QIN, 1987) იკვლევს სუფრის მარილის (ნატრიუმის ქლორიდის) გავლენას საყლაპავისა და კუჭის კიბოს შემთხვევებზე ჩინეთის პროვინციის ჰენანის სხვადასხვა უბნებში. პროვინციის ნაწილებში მოიხმარენ საკვებს, რომელიც განსაკუთრებით მძიმედ არის შემორჩენილი მარილით ("ძალიან დამარილებული მწნილი"); ავტორები აცხადებენ, რომ მარილის მოხმარება ასოცირდება საყლაპავის და კუჭის კიბოსთან. ნახსენები არ არის ნიტრიტის სამკურნალო მარილი ან ხორცი ნაწარმოებში, ტერმინი "მწნილები" არ არის განმარტებული, მაგრამ ის არ იძლევა საშუალებას, რომ მოხსენებაში მყოფი ჩანაფიქრი გაკეთდეს ნიტრიტისგან. ამრიგად, ეს ნამუშევარი უნდა ჩაითვალოს შეუსაბამოდ ნიტრიტებით დამუშავებული ხორცის პროდუქტებთან დაკავშირებით. თუმცა, ის აშკარად გვიჩვენებს პრობლემას, რომელიც ასევე ლატენტურია სხვა შესაბამისი კვლევების დროს ნიტრიტის სამკურნალო მარილის შესახებ: ნიტრიტით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების დიდ მოხმარებას ჩვეულებრივ თან ახლავს სუფრის მარილის მეტ-ნაკლებად მაღალი მოხმარება. ცხოველთა მრავალი ექსპერიმენტი და ეპიდემიოლოგიური კვლევა აჩვენებს კავშირს კუჭის კიბოს და მარილის ძალიან მაღალ მიღებას შორის (FOX et al., 1999). ნიტრიტის სამკურნალო მარილის ეპიდემიოლოგიურ კვლევებში, ამიტომ უნდა მოხდეს მცდელობა განასხვავოს სუფრის მარილის ეფექტი და ნიტრიტის სამკურნალო მარილის ეფექტი. ზემოაღნიშნულ ნაშრომში RISCH et al. სუფრის მარილის შესაძლო როლი არ არის განხილული. ნატრიუმის მიღება (სუფრის მარილის მიღების მაჩვენებელი) მოცემულია იქ; ის მნიშვნელოვნად მაღალია გამოკვლეული კიბოს პაციენტებში, ვიდრე საკონტროლო პირებში!

გონსალესი და სხვები (1994) ესპანეთში შეისწავლა კუჭის კიბოს 354 პაციენტის და 354 პაციენტის დიეტა. ყველა სუბიექტის დიეტა განისაზღვრა გასაუბრებითა და კითხვარით; გამოსაცდელი პირების ნიტროზამინის ათვისება, უფრო ზუსტად დიმეთილნიტროზამინის (DMNA), როგორც სავარაუდოდ ყველაზე მნიშვნელოვანი ნიტროზამინის, გამოთვლა განხილვის საფუძველზე (CORNÉE et al., 1992); ეს იძლევა DMNA– ს დონეს 26 საკვებისთვის ან კვების ჯგუფებისთვის, რომლებიც ყველაზე მეტად მოიხმარენ საფრანგეთში, ხოლო ხორცპროდუქტების ღირებულებები თარიღდება 1980 წლამდე. შესაბამისად, ეს ღირებულებები ემყარება საფრანგეთის პირობებს, განსაკუთრებით ხორცისა და ხორცის პროდუქტების მიწოდებას და მოხმარებას. მათ მიერ ესპანური წარმოებისა და კვების ჩვევების მიღება უხილავია და არ არის გამყარებული გამოძიებებით. გონსალესი და სხვები ამის საფუძველზე გამოთვალეთ დადებითი კორელაცია კუჭის კიბოს რისკსა და DMNA- ს მიღებას შორის; თუმცა, ისინი ამ დასკვნას ფრთხილად განმარტავენ და მიუთითებენ ნიტროზამინის მიღების საიმედოდ განსაზღვრის სირთულეებზე. მარილის მიღება არ იყო გათვალისწინებული. ამ გარემოებების გათვალისწინებით, კუჭის კიბოს რისკსა და ნიტროზამინის მიღებას შორის გამოთვლილი კორელაციის შესაბამისობა კითხვის ნიშნის ქვეშ დგას. დღევანდელ პირობებში, ხორცის პროდუქტებში DMNA დონე ზოგადად უფრო დაბალია, ვიდრე 1980 წლამდე იყო, ასე რომ, GONZALEZ et al. აქვს მხოლოდ შეზღუდული მნიშვნელობა.

კიდევ ერთი კვლევა ესპანეთში (SANCHEZ-DIEZ et al., 1992) ემყარება კუჭის კიბოს მხოლოდ 109 შემთხვევას და 123 კონტროლს ჩრდილო-დასავლეთ ესპანეთის სოფლის მთის რეგიონიდან, კუჭის კიბოს მაღალი სიხშირით. გამოძიების მეთოდი და შედეგები მხოლოდ იშვიათად არის დოკუმენტირებული პუბლიკაციაში; მხოლოდ ახალი ხილი, ახალი ბოსტნეული და თვითნაკეთი ('სახლში დამზადებული') ძეხვი განიხილება, როგორც შესაძლო რისკფაქტორები. მოხმარებული თანხა არ იყო გამოკითხული, მხოლოდ სიხშირე (ყოველდღიურად / კვირაში 1-2-ჯერ / არასოდეს). როგორც ჩანს, ზოგიერთი შემთხვევა უკვე გარდაცვლილი იყო და დაკითხვა არ შეიძლებოდა; ალტერნატიულად, ახლო ნათესავებს ჰკითხეს, რამ შეამცირა მონაცემთა სანდოობა. შედეგები უჩვეულოდ მოკლედ არის მოხსენებული. ხელნაკეთი ძეხვი - ჰაერში გამხმარი და შებოლილი ძეხვი ერთად აღებული - ეწოდება რისკის ფაქტორს, მაგრამ არც ნიტრიტი და არც ნიტრატი ნახსენები არ არის ნაშრომში. უფრო მეტიც, ავტორები კუჭის კიბოს შესაძლო გამომწვევ მიზეზად ასახელებენ სუფრის მარილის გამაღიზიანებელ გავლენას კუჭის ლორწოვან გარსზე და ძეხვის მოწევას. SANCHEZ-DIEZ et al. ამრიგად, არც მტკიცებულება და არც ეჭვი ნიტრიტით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების კანცეროგენულ ეფექტზე, ის საერთოდ არ იძლევა რაიმე განცხადებას ნიტრიტის სამკურნალო მარილის შესახებ, მაგრამ ეხება სუფრის მარილის შესაძლო როლს.

იტალიაში ჩატარებულმა კვლევამ მოიცვა კუჭის კიბოს 1016 პაციენტი და 1159 საკონტროლო პირი. 146 საკვებისა და სასმელის სიხშირე და ზომა იკითხებოდა ავადმყოფობამდე ან გამოკვლევამდე 2 წლით ადრე. გარკვეული სახის ექსპერიმენტული შეფასებისას, კუჭის კიბოს რისკი გაიზარდა ნიტრიტის მოხმარების მატებასთან ერთად: ყველაზე მაღალი ნიტრიტის მოხმარების ადამიანებს ჰქონდათ 1,2 -ჯერ მეტი რისკი, ვიდრე ყველაზე დაბალი ადამიანებისათვის. ექსპერიმენტის სხვა შეფასებისას, ნიტრიტის ეფექტი გაქრა (BUIATTI et al., 1990). აქედან გამომდინარე, მჭიდრო კავშირი განკურნებულ ხორცპროდუქტებსა და კუჭის კიბოს შორის არ შეიძლება მიღებული იყოს სამუშაოდან. სხვათა შორის, ნაშრომი არ იძლევა რაიმე ინფორმაციას სუფრის მარილის მოხმარების შესახებ.

ამ კონტექსტში უნდა იყოს ციტირებული ნიდერლანდების კვლევა (van LOON et al., 1998), რომელიც შეუმჩნეველი დარჩა ზემოაღნიშნულ ანგარიშში. ეს არის პერსპექტიული ჯგუფური კვლევა. ეს ნიშნავს, რომ შემთხვევის კონტროლის კვლევისგან განსხვავებით, არა ავადმყოფი ადამიანების დიდ ჯგუფს ("კოჰორტა") წლების განმავლობაში უტარდება გამოკვლევა მათი ცხოვრების წესისა და ახლად წარმოქმნილი დაავადებების გათვალისწინებით. ამ ტიპის გამოკვლევებს შესაბამისად გაცილებით მეტი დრო სჭირდება და უფრო ძვირი ღირს ვიდრე შემთხვევის კონტროლის კვლევები, მაგრამ ისინი ნაკლებად არიან მიდრეკილნი ჩარევისკენ. ზემოაღნიშნული ჰოლანდიური კვლევა დაიწყო 1986 წელს და მოიცვა 120 852 ადამიანი 55-69 წლის ასაკში. 6,3 წლის შემდეგ, კუჭის კიბოს შემთხვევები შეფასდა პირთა ნიტრატებისა და ნიტრიტების მიღებასთან დაკავშირებით. არც ნიტრატთან და არც ნიტრიტთან დაკავშირებით არ იყო კუჭის კიბოს უფრო მაღალი რისკი უფრო მაღალი მიღებით. ამ სამუშაოს მიდგომა უფრო ძლიერია ვიდრე შემთხვევის კონტროლის კვლევა. იგი ასევე ეხება მოსახლეობას, რომლის კვების ქცევა უფრო შეედრება გერმანიის მოსახლეობას, ვიდრე z. B. რომ ესპანეთის ჩინეთის პროვინციაში ან სოფლის მთის რეგიონში.

დაბოლოს, კუჭის კიბოს ეტიოლოგიაზე, მოყვანილია გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკის კიბოს ატლასი (BECKER და WAHREN-DORF, 1997): „რიგი კვლევები აჩვენებს, რომ შენარჩუნების მეთოდები, რომლებიც განსაკუთრებით გავრცელებული იყო წარსულში, წარმოადგენს კუჭის კიბოს რისკის ფაქტორი. ეს უპირველეს ყოვლისა ეხება თევზის და ხორცის პროდუქტების დამარილებას, განკურნებას ან მოწევას .... მოკლედ რომ ვთქვათ, ეს დასკვნები შეიძლება იქნეს განმარტებული იმდენად, რამდენადაც ცხოვრების დონის ამაღლებაში ახალი ხილისა და ბოსტნეულის ხელმისაწვდომობის გაზრდასთან ერთად, შენარჩუნების ტექნიკის ცვლილებასთან ერთად, რათა მათი სიცივე შეინარჩუნოს, შეიცვალა ცხოვრების წესი. ადგილი, რომელსაც რეალურად აქვს პროფილაქტიკური ეფექტი კუჭის კიბოს წინააღმდეგ, გამოიწვია კუჭის კიბოს სიკვდილიანობის მკვეთრი შემცირება. ”

ტვინის კიბო

ასევე არსებობს არაერთი კვლევა ბავშვებში ტვინის სიმსივნეების და ნიტრიტით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების მიმართ. კერძოდ, გამოძიებული იყო თუ არა ორსული დედის მიერ დაკონსერვებული ხორცის პროდუქტების მოხმარება ბავშვობის ტვინის სიმსივნეებთან. მიმოხილვის სტატიაში (BLOT et al., 1999), 14 დაკავშირებული სტატია იქნა შესწავლილი. ავტორები მიდიან იმ დასკვნამდე, რომ ჰიპოთეზა, რომ ნიტრიტით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების მოხმარება იწვევს ბავშვთა ტვინის სიმსივნის გაზრდის რისკს, არ შეიძლება სრულად უარყოფილ იქნას, მაგრამ ეს არ არის საბოლოოდ დადასტურებული გამოქვეყნებული ნაშრომით: "ამ დროს ეს არ შეიძლება დაასკვნა, რომ დამუშავებული ხორცის ჭამა ზრდის ბავშვობაში ტვინის კიბოს ან სხვა კიბოს განვითარების რისკს. 7 დაკავშირებული ნაშრომის საფუძველზე, Katalyse-Institut- ის ანგარიში მიდის დასკვნამდე: "ამ მომენტისთვის პრობლემა საბოლოოდ ვერ გაირკვევა".

დასკვნები

1. ნიტრიტებით დამუშავებული ხორცის პროდუქტები მხოლოდ ძალიან მცირე წვლილს შეადგენს დაახლოებით 3% ადამიანის ორგანიზმის ნიტრიტთა საერთო დატვირთვაში. ნიტრიტების ექსპოზიციის უმეტესი ნაწილი მოდის სხეულის მიერ აზოტის ოქსიდის წარმოებაზე, მეორე ნაწილი ნიტრატების საკვებთან ერთად, ძირითადად მცენარეულ საკვებზე.
2. აქ განხილული ეპიდემიოლოგიური კვლევები არ ადასტურებს ასოციაციას ნიტრიტით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების მოხმარებასა და კუჭის ან თავის ტვინის კიბოს შორის.
3. ნიტრიტებით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების მაღალი მოხმარება იყო და იყო, განსაკუთრებით წარსულში, თან ახლდა სუფრის მარილის მაღალი მოხმარება. ძალიან მძიმედ დამარილებული საკვების მოხმარება, რომელიც ძნელად გავრცელებულია ამ ქვეყანაში, ცნობილია როგორც კუჭის კიბოს რისკფაქტორი. ეს ნიშნავს შეცდომის წყაროს ეპიდემიოლოგიური შედეგების შეფასებისას: კვლევები, რომლებიც არ ითვალისწინებს სუფრის მარილის მოხმარებას, რისკავს არასწორად მიაწეროს სუფრის მარილის მოხმარების შედეგები არასწორი ხორცის პროდუქტების მაღალი მოხმარებით და მათი ნიტრიტების შემცველობით. ამგვარად, ნიტრიტით დამუშავებული ხორცის პროდუქტები არასწორად იქნება ბრალდებული, როგორც კიბოს რისკის ფაქტორები. ზემოთ განხილული კვლევების უმეტესობა განიცდის ამ დეფიციტს, რადგან ისინი უგულებელყოფენ სუფრის მარილს, როგორც რისკის ფაქტორს.

ლიტერატურა

• Becker N, Wahrendorf J (1997) კიბოს ატლასი გერმანიის ფედერაციული რესპუბლიკა, მე -3 გამოცემა, Springer-Verlag, ბერლინი
• Blot WJ, Henderson BE, Boice JD Jr. (1999) ბავშვობის კიბო განკურნებული ხორცის მიღებასთან დაკავშირებით: ეპიდემიოლოგიური მტკიცებულებების მიმოხილვა; ნუტრი კირჩხიბი, 34: 111-118
• Buiatti E, Palli D, Decarli A, Amadori D, Avellini C, Bianchi S, Bonaguri C, Cipriani F, Cocco P, Giacosa A et al. (1990) კუჭის კიბოს და დიეტის შემთხვევა-კონტროლის შესწავლა იტალიაში: II. ნუტრიენტებთან ასოცირება; ინტერ ჯ. კიბო, 15: 896-901
• Cornée J, Lairon D, Velema J, Guyader M, Berthezene P (1992) ნიტრატის, ნიტრიტისა და N- ნიტროზო-დიმეთილამინის კონცენტრაციის შეფასება ფრანგული კვების პროდუქტებში ან კვების ჯგუფებში; Sciences des Aliments, 12: 155-197
• Fox JG, Dangler CA, Taylor NS, King A, Koh TJ, Wang TC (1999) მაღალი მარილიანი დიეტა ამცირებს კუჭის ეპითელური ჰიპერპლაზიას და პარიეტალური უჯრედების დაკარგვას და აძლიერებს
  Helicobacter pylori კოლონიზაცია C57Bl / 6 თაგვებში; კიბოს რეზ. 59: 4823-4828
• Gangolli SD, van den Brandt PQ, Feron VJ et al (1994) ნიტრატი, ნიტრიტი და N-nitroso ნაერთები; ევრო. ჯ. ფარმაკოლი., ენვი.
  ტოქსიკოლი. ფარმაკოლი. სექტა, 292: 1-38
• Gonzalez CA, Riboli E, Badosa J, Batiste E, Cardona T, Pita S, Sanz M, Torrent M, Agudo A (1994) კვების ფაქტორები და კუჭის კიბო ესპანეთში; იმ J. Epide-miol., 139: 466-473
• Lu Jian-Bang, Qin Yu-Min (1987) კორელაცია მარილის მაღალი მიღებისა და სიკვდილიანობის მაჩვენებლებს შორის საყლაპავისა და კუჭის კანერებისთვის ჩინეთის ჰენანის პროვინციაში; ინტერ-ნატალური. ჯ ეპიდემიოლი. 16: 171-176
• უფსკრული F.-K. (2003) ნიტრიტისა და ნიტრატის გამოყენება ორგანული ხორცის გადამუშავებაში: უპირატესობები და უარყოფითი მხარეები; ხორცის კვლევის ფედერალური ინსტიტუტის ბიულეტენი, კულმბახი, 42, No 160: 95-104
• მოჩიზუკი S, Toyota E, Hiramatsu O, Kajita T, Shigeto F, Takemoto M, Tanaka Y, Kawahara K, Kajiya F (2000) პლაზმის ნიტრატის დონის დიეტური კონტროლის ეფექტი და ადამიანებში აზოტის ოქსიდის ბაზალური სისტემური წარმოების მაჩვენებლის შეფასება; გული და გემები, 15: 274-279
• Risch HA, Jain M, Choi NW, Fodor JG, Pfeiffer CJ, Howe GR, Harrison LW, Craib KJP, Miller AB (1985) დიეტური ფაქტორები და კუჭის კიბოს შემთხვევა; იმ J. Epidemiol., 122: 947-959
• rz-consult (2000) ექსპერტის დასკვნა ადამიანებში ნიტრიტებით / ნიტრატებით დამუშავებული ხორცის პროდუქტების მოხმარების საფრთხის შესახებ; http://www.nitrat.de/Gesundheit/A-Gutachten-Ziegler.pdf
• Sanchez-Diez A, Hernandez-Mejia R, Cueto-Espinar A (1992) დიეტისა და კუჭის კიბოს კავშირების შესწავლა ესპანეთის ლეონის პროვინციის სოფლად; ევ. ჯ ეპიდემიოლი., 8: 233-237
• Schulz C (1998) გარემოსდაცვითი კვლევა - გერმანიის საცხოვრებელი მოსახლეობის ექსპოზიცია გარემოს დამაბინძურებლებთან; ფედერალური ჯანმრთელობის გაზეთი, 41: 118-124
• Selenka F, Brand -Grimm D (1976) ნიტრატი და ნიტრიტი ადამიანის კვებაში - საშუალო დღიური მოხმარების გაანგარიშება და რყევების დიაპაზონის შეფასება; ზბლ. Bakt. Hyg., I. Dept.
  წარმოშობა B 162: 449-466
• van Loon AJ, Botterweck AA, Goldbohm RA, Brants HA, van Klaveren JD, van den Brandt PA (1998) ნიტრატებისა და ნიტრიტების მიღება და კუჭის კიბოს რისკი: პერსპექტიული ჯგუფური კვლევა; ძმა ჯ.
  კირჩხიბი, 78: 129-135

წყარო: კულმბახი [დ. უაილდი]