Pepermunt overtuigt met genezende eigenschappen

Verkozen tot medicinale plant van het jaar 2004

De studiegroep "Geschiedenis van de ontwikkeling van geneeskrachtige plantenwetenschappen" van het Instituut voor Geneeskundegeschiedenis van de Universiteit van Würzburg heeft pepermunt verkozen tot geneeskrachtige plant van het jaar 2004, nadat het vorig jaar de artisjok had gekozen.

Pepermunt (Menthea piperita), een lid van de lipbloemfamilie, produceert etherische olie die wordt gebruikt om buikpijn, indigestie en indigestie te behandelen vanwege de ingrediënten menthol, methylacetaat en menthone. De bladeren, verwerkt als extracten in dragees en tabletten, hebben een krampstillend, winderig en choletisch effect. Antibacteriële, antivirale en kalmerende effecten worden ook toegeschreven aan pepermunt.

Vaak gebruikt als keukenkruid

Pepermunt, ook wel munt, edelmunt en Engelse munt genoemd, is niet alleen als medicinale plant, maar ook ideaal in de keuken: als thee, in salades of bij aardappelen zorgt het voor een fijn, fris aroma. Bovendien zit hun smaak vaak in kauwgom.

Pepermunt werd in de 17e eeuw in Engeland ontdekt, vanwaar het zich over het hele Europese continent verspreidde. Het is waarschijnlijk afkomstig van een spontane kruising van watermunt (Mentha aquatica) en groene munt (Mentha spicata). Tegenwoordig gedijt pepermunt op grote schaal in heel Europa. De plant heeft niet veel onderhoud nodig, mits hij groeit in voedselrijke grond op een schaduwrijke plek. Wanneer het muntoliegehalte kort voor de bloei sterk is gestegen, worden de pepermuntblaadjes geoogst.

Bron: Bonn [zmo]