Więcej wieprzowiny produkowanej w całej UE

Wzrosła również konsumpcja na mieszkańca

Produkcja wieprzowiny w UE w 2003 r. była ponownie wyższa niż wcześniej. Produkcja w 15 państwach członkowskich wzrosła o 0,6 proc. do 17,9 mln ton i tym samym osiągnęła drugi najwyższy poziom od 1999 r. Mimo to poziom samowystarczalności w UE spadł w 2003 r. o jeden punkt procentowy do 108 proc.

Ponieważ zwiększona produkcja mięsa została zrekompensowana rosnącym popytem. W większości niskie ceny wieprzowiny i dobra pogoda na grilla zeszłego lata spowodowały, według wstępnych szacunków, wzrost konsumpcji o dobry jeden procent do około 16,6 mln ton. Dane te dają średnie spożycie na obywatela UE wynoszące 43,8 kg, czyli o 400 gramów więcej niż w 2002 r. Szczególnie duńscy i niemieccy konsumenci częściej spożywali wieprzowinę.

Jednak konsumpcja wieprzowiny w poszczególnych państwach członkowskich jest nadal bardzo zróżnicowana: Hiszpania pozostaje na szczycie skali konsumpcji, gdzie konsumpcja była prawie na wysokim poziomie z poprzedniego roku, średnio 67,6 kilogramów na mieszkańca. Duńczycy sporo nadrobili; tutaj spożycie na mieszkańca wzrosło w ubiegłym roku o 4,1 kg do 62,2 kg. Austriacy zajęli trzecie miejsce z 57,7 kilogramami, o 1,1 kilograma więcej niż rok wcześniej, wyprzedzając Niemców, którzy zwiększyli spożycie o 2,1 kilograma do 55,9 kilograma. Ponadto spożycie wieprzowiny w obszarze gospodarczym Belgia/Luksemburg jest nieco wyższe niż średnia UE i wynosi 45,4 kg, czyli o 800 gramów więcej niż w 2002 r.

We wszystkich pozostałych krajach UE konsumpcja jest poniżej średniej. Brytyjczycy znajdują się na końcu listy w UE, z zaledwie 2003 kilogramami na mieszkańca w 25,0 roku. Tylko konsumpcja w Grecji jest podobnie niska i wynosi 28,6 kg.

Aby to zrozumieć, należy zauważyć, że powyższe dane liczbowe dotyczące spożycia mięsa nie odzwierciedlają faktycznego spożycia. Jest to problem, który pojawia się raz po raz, gdy pytamy, ile mięsa zostało zjedzone. Statystyki spożycia obejmują również części zwierząt, które w ogóle nie są sprzedawane do spożycia przez ludzi. Ważną rolę odgrywa tu pasza dla zwierząt, kości, straty podczas przechowywania i w gospodarstwie domowym. Mówiąc prościej, faktyczne zużycie wynosi w przybliżeniu 2/3 kwoty określonej w „Konsumpcja”.

Źródło: Bonn [zmp / Thomas Pröller]