دیوکسین در خوراک و غذا - نمونه بارز فرآیندهای انتقال و پیامدهای آنها

چهل و چهارمین هفته کولباخ

"دیوکسین موجود در مواد غذایی، کیسه های کاغذی، سرباره مس، خوراک دام و غیره." چنین تیترهایی به طور مرتب در رسانه ها منتشر می شود. گزارش هایی از این دست اغلب دلیل عدم اطمینان و ناامنی بزرگ در میان مصرف کنندگان، تولیدکنندگان مواد غذایی و خرده فروشان است. این مقاله می‌خواهد با استفاده از مثال کلاس ماده دیوکسین (PCDD/F) ارتباطات ضروری را برای انتقال (انتقال) در زنجیره‌های غذایی نشان دهد و بنابراین دانش پایه را برای ارزیابی عینی چنین پیام‌هایی منتقل کند.

دو دسته مواد دی‌بنزو-پی-دیوکسین‌ها (PCDD) و دی‌بنزوفوران‌ها (PCDF) - با مجموع 75 یا 135 ترکیب یا ترکیبات منفرد - تحت عنوان "دیوکسین" خلاصه می‌شوند. از بین این 210 همنوع، سازمان بهداشت جهانی (WHO) 16 ترکیب PCDD/F را اختصاص داد که اصطلاحاً TEF (عوامل معادل سمی) نامیده می‌شوند. WHO-TEF سمیت نسبی یک همزاد را در مقایسه با 2,3,7,8،1،XNUMX،XNUMX-TCDD (Seveso dioxin) بیان می کند، که یک فاکتور معادل WHO XNUMX به آن اختصاص داده شد.

فرآیندهای انتقال به معنای حمل و نقل مواد عمدتاً نامطلوب در زنجیره‌های غذایی است که در حلقه‌های انتهایی این زنجیره‌ها تخلیه یا انباشته می‌شوند. بنابراین، هدف از تحقیقات انتقالی، روشن کردن آبشار حمل و نقل تا حد امکان دقیق است تا در نهایت بتوان در مورد چگونگی جلوگیری یا کاهش ورود آلاینده ها به زنجیره غذایی تا آنجا که ممکن است، اظهاراتی ارائه کرد.

برای رسیدن به این هدف، ابتدا باید مشخص شود که مواد ناخواسته از کجا می آیند. بیشتر دیوکسین ها از طیف گسترده ای از فرآیندهای احتراق به دست می آیند. با گازهای خروجی، آنها - متصل به ریزترین ذرات - وارد جو می شوند و توسط جریان هوا در آنجا پخش می شوند. این منجر به توزیع کم و بیش قوی در همه جا دیوکسین ها در اتمسفر می شود زیرا فرآیندهای زیادی برای تامین گاز خروجی از احتراق وجود دارد. سپس از آنجا از طریق بارش گرد و غبار موجود در هوا به سطوح گیاهان علوفه ای و غذاهای گیاهی می رسند. دام این مواد را از طریق گیاهان علوفه ای می خورد. بسته به خواص فیزیکی و شیمیایی آنها، سپس در ارگانیسم حیوان تجزیه می شوند و دفع یا در اندام های حیوان تجمع می یابند - در مورد دیوکسین، بیش از همه در بافت چربی و در کبد. این منجر به آلودگی دیوکسین مربوط به غذاهای حیوانی می شود که گوشت، شیر، ماهی و تخم مرغ به دلیل حلالیت در چربی تحت تأثیر قرار می گیرند.

مطابق با تجمع روی سطح گیاهان خوراکی و علوفه‌ای که در طول سال اتفاق می‌افتد، این گیاهان در زمان‌های رشد کم به شدت آلوده می‌شوند تا مثلاً در اوایل تابستان که زیست توده به سرعت در حال افزایش است، که به ناچار منجر به کاهش آلودگی در چنین شرایطی این باعث نوسانات فصلی در آلودگی خوراک می شود که به عنوان مثال. ب. در تولید کنسرو یا در دامپروری آزاد مورد توجه قرار گیرد.

به دلیل رسوبات دیوکسین از طریق گرد و غبار ریز، اکثر گیاهان دارای آلودگی سطحی یا لبه ای هستند که گزینه های خاصی را برای رفع آلودگی ایجاد می کند. ب- اجازه شستشو یا لایه برداری را بدهید. به عنوان مثال، باقی مانده از پوست کندن، به طور اجتناب ناپذیری نسبت به محصولات پوست کنده شده به دیوکسین ها آلوده تر می شود. با این حال، از آنجایی که این بقایا یا ضایعات پوست کنده معمولاً به خوراک دام تبدیل می‌شوند - به عنوان مثال سبوس حاصل از تولید آرد - دیوکسین‌ها از زنجیره غذایی به انسان‌ها حذف نمی‌شوند، بلکه فقط به دام هدایت می‌شوند، که از طریق آن این مواد نامطلوب در نهایت در نهایت به انسان برسد

نمونه سبوس که به مقدار زیاد در کارخانه‌ها انباشته می‌شود، نشان می‌دهد که با اقدامات قانونی بر اساس نظم و انضباط چنین محصولات واسطه‌ای در فرآوری مواد غذایی، نمی‌توان از آلودگی دیوکسین جلوگیری کرد. در عوض، باید به ریشه مشکل رسید، که در مورد فعلی به این معنی است: باید انتشار دیوکسین را تا آنجا که ممکن است کاهش داد، یعنی فرآیندهای احتراق را به گونه‌ای تحت تأثیر قرار داد که تا حد امکان دیوکسین کمتری تشکیل شود. در این زمینه، که دستاوردهای زیادی در جمهوری فدرال آلمان حاصل شده است، همانطور که توسط مطالعات سری زمانی در مورد دیوکسین ها و آلودگی دیوکسین تایید شده است، هنوز باید اقدامات بیشتری انجام شود تا تمام گزینه های کاهش موجود به پایان برسد.

منبع: Kulmbach [ KH SCHWIND and H. HECHT ]