Aspectos fiscais da prestación de comidas nos centros educativos por parte das asociacións de apoio escolar

1. introdución

As asociacións de desenvolvemento escolar apoian o mandato de educación e formación das escolas de diversas formas. En moitas escolas tamén se encargan da subministración do xantar. Coa seguinte información, o Ministerio Federal de Finanzas ofrece unha visión xeral do ámbito da lei fiscal para a prestación de comidas polas asociacións de apoio escolar e sinala os cambios previstos. Pódese obter información sobre cuestións legais ou casos fiscais individuais das autoridades financeiras estatais competentes (por exemplo, a oficina fiscal), que son responsables de xestionar o procedemento fiscal xeral.

2. Sen ánimo de lucro

As asociacións de apoio escolar están privilexiadas fiscalmente e, polo tanto, están exentas do imposto de sociedades e comercio se cumpren os requisitos da lei sen ánimo de lucro. Non obstante, se tal asociación é comercialmente activa, estes beneficios só están libres de impostos se se fixeron como parte dunha operación con fins especiais. Se a actividade económica non pode ser cualificada como unha operación de finalidade especial, esta parte da asociación estará suxeita ao IRPF e ao imposto de comercio se se supera un límite de volume de negocios de 35.000 euros.

Un exemplo de tal empresa de propósito especial é unha institución de benestar. A entrega de alimentos e bebidas ao alumnado como parte do servizo básico adoita clasificarse como institución asistencial, polo que esta actividade tamén está exenta do imposto de sociedades e do imposto sobre comercio.

Podes atopar información máis detallada sobre os requisitos da lei sen ánimo de lucro e do dereito de asociacións no artigo "Traballo voluntario e compromiso - Información útil da BMF".

3. Imposto sobre vendas

3.1 Xeral

Un emprendedor é aquel que realiza unha actividade comercial ou profesional coa intención de xerar ingresos. Os servizos que un empresario realiza en Alemaña por unha taxa como parte da súa empresa están suxeitos ao imposto sobre as vendas. As asociacións de apoio escolar son empresarios no sentido da Lei do Imposto sobre o Valor Engadido, na medida en que se prestan servizos sostibles a cambio dunha taxa.

3.2 Exención tributaria

A subministración de alimentos e bebidas, p.

Ademais, o § 4 no 23 da UStG permite vender alimentos e bebidas aos alumnos das escolas sen IVE. Segundo esta disposición de exención, entre outras cousas, a prestación de restauración por persoas e institucións está exenta do IVE se se acollen principalmente a mozos con fins educativos, formativos ou de formación continua. O termo "acollida" non está vinculado á esixencia de que os mozos reciban aloxamento durante a noite e pensión completa. En principio, os centros tamén están exentos desta exención. Non obstante, a exención fiscal só se poderá reclamar se o servizo de restauración é prestado polo propio provedor da instalación. O requisito previo para reclamar a exención fiscal non é que a comida estea preparada no colexio ou pola propia administración escolar. Non obstante, as comidas escolares deberán ser repartidas polas propias autoridades escolares. O Tribunal Fiscal Federal (BFH) confirmou esta opinión administrativa na súa sentenza do 12 de febreiro de 2009, VR 47/07. Segundo isto, as vendas das comidas pagadas para profesores e estudantes dunha escola de todo o día por unha asociación privada non están incluídas nin na Lei do imposto sobre o valor engadido nin no artigo 13, parte A, parágrafo 1, letra i, da Directiva 77/388 CE. /CEE (a partir do 1 de xaneiro de 2007: artigo 132. parágrafo 1 letra i da Directiva do sistema do imposto sobre o valor engadido - IVE SystRL -) exento do imposto sobre vendas.

3.3 Tipo impositivo

Segundo o artigo 12 (2) número 1 da UStG, as entregas de alimentos están suxeitas, en xeral, ao tipo de imposto sobre vendas reducido do 7 por cento. Non obstante, os servizos están exentos da rebaixa fiscal e están suxeitos ao tipo xeral do imposto do 19 por cento, aínda que parte destes servizos consista na venda de alimentos.

O Tribunal de Xustiza Europeo (TJUE) e o Tribunal Fiscal Federal (BFH) emitiron varias sentenzas nos últimos anos sobre a cuestión da diferenciación entre entregas e outros servizos á hora de vender alimentos e bebidas. Segundo a xurisprudencia, existe outro servizo suxeito ao tipo xeral do imposto sobre vendas do 19 por cento se o empresario subministrador presta servizos ademais da venda de alimentos que difiren dos que están necesariamente asociados á comercialización do alimento e destes elementos do servizo. superan o elemento de entrega en termos de calidade.

Estes servizos inclúen, por exemplo, a dotación de mesas e cadeiras e a limpeza dos mobles e da louza ou cubertos usados ​​despois do seu consumo. Nestes casos, o emprendedor ofrece un servizo que vai moito máis alá da mera entrega de alimentos.

Tal e como aclarou a BFH na súa sentenza do 10 de agosto de 2006 - VR 38/05 - (BOE 2007 II p. 482), estes principios aplícanse tanto á restauración clásica como á prestación de comidas nos centros educativos. Aquí, en particular, a autoridade escolar adoita transferir toda a implementación a un emprendedor e, así, liberase da considerable carga de organizar a subministración de xantar por si mesma.

Non obstante, se as comidas son proporcionadas nas escolas por unha corporación sen ánimo de lucro como parte da súa actividade sen ánimo de lucro, aplícase o tipo de IVE reducido (artículo 12 (2) número 8 letra a UStG). A subministración básica dos escolares de alimentos e bebidas nos centros educativos por parte das denominadas asociacións de comedores ou asociacións de fomento escolar sen ánimo de lucro supón unha operación con fins especiais privilexiadas fiscalmente de acordo co artigo 66 do Código Fiscal (institución de asistencia social; cf. Solicitude). Decreto do Código Fiscal - AEAO - do artigo 66 n.o 5).

3.4 Dedución e facturación do imposto de entrada

Segundo o artigo 15, apartado 1, frase 1, número 1, da UStG, o empresario poderá deducir como imposto soportado o imposto legalmente debido polas entregas e outros servizos que fose realizado por outro empresario para a súa empresa. Un dos requisitos previos é, entre outros, que o empresario utilice os servizos recibidos para conseguir vendas de saída que dan dereito á dedución do imposto soportado.

Se as vendas dunha asociación patrocinadora están suxeitas ao imposto sobre as vendas, a asociación patrocinadora pode reclamar os impostos soportados que se cobran nos seus servizos de entrada (por exemplo, impostos sobre as vendas dos alimentos comprados) e reducir así o seu propio imposto sobre as vendas.

Para a afirmación da dedución do imposto soportado, entre outras cousas, é un requisito previo a posesión dunha factura emitida segundo §§ 14, 14a UStG (§ 15, parágrafo 1, frase 1, frase 1, UStG).

Se un empresario realiza unha entrega ou outro servizo a outro empresario para a súa empresa, esta está obrigada a emitir unha factura no prazo de 14 meses de conformidade co artigo 2, apartado 1, frase 2, número 6 da UStG.

En principio, unha factura debe conter toda a información obrigatoria especificada na Sección 14 (4) UStG. Non obstante, se o importe total da factura non supera os 150 EUR (as denominadas facturas de pequeno importe, Sección 33 UStDV), en desviación do artigo 14 (4) UStG, só deberá incluírse na factura a seguinte información:

• o nome completo e o enderezo completo do empresario provedor
• a data de emisión
• a cantidade e tipo de artigos entregados ou o alcance e tipo doutros servizos
• a retribución e a contía tributaria aplicable nunha soa cantidade
• no caso de exención fiscal, indicación de que se aplica unha exención fiscal á entrega ou outro servizo.

3.5 Concesión

Se a administración escolar aboa á asociación unha subvención para a distribución de alimentos, esta pode ser un pago adicional segundo a lei do IVE ou unha subvención real non tributable.

Os pagos realizados por outra persoa que non sexa o destinatario do servizo pola entrega ou outro servizo prestado pola empresa que presta o servizo (beneficiario) consideraranse como remuneración adicional. Debe asumirse unha taxa adicional se se denega un intercambio directo de servizos entre o beneficiario e o terceiro pagador.

En cambio, existe unha subvención real se os pagamentos non se realizan en base a un intercambio de servizos. Este é o caso cando os pagamentos non están vinculados a vendas concretas, senón que se conceden con independencia dun servizo concreto.

3.6 Regra da pequena empresa

Segundo o artigo 19 da UStG, o imposto sobre vendas adebedado non se grava se a renda impoñible no ano natural anterior non supera os 1 euros e non se prevé que supere os 17 euros no ano natural en curso.

4. Cambios propostos

En 2011, o TJUE e a BFH emitiron varias sentenzas en materia de vendas gastronómicas. O Ministerio Federal de Finanzas, en cooperación cos estados federais, examinou as consecuencias da xurisprudencia e elaborou a chamada carta BMF. As cartas do Ministerio Federal de Finanzas están dirixidas exclusivamente ás autoridades fiscais como instrucións administrativas, pero tamén indirectamente aos contribuíntes, porque basicamente poden asumir unha visión correspondente das autoridades fiscais.

Este escrito da BMF prevé a execución das sentenzas mencionadas. Haberá efectos positivos na denominada restauración social (especialmente xardíns infantís, escolas). A BFH abandonou a súa xurisprudencia sobre o fraccionamento dos servizos de restauración, polo que se os feitos do caso se estruturan en consecuencia, os alimentos poderán venderse nun tipo impositivo do 7 por cento no futuro e só a parte do servizo tributará ao 19 por cento. A carta da BMF publicarase en breve na páxina web de BMF.

Fonte: Berlín [ Ministerio Federal de Finanzas ]