De onderschatte visser

Wetenschapper van het Leibniz Instituut voor Zoetwaterecologie en Binnenvisserij presenteert baanbrekend onderzoek naar amateurvissers

Het belang van hobbyvissen wordt sterk onderschat. In Duitsland wonende sportvissers halen bijvoorbeeld zeven tot tien keer meer vis uit het water dan alle commerciële meer- en riviervissers in Duitsland. Dr. Robert Arlinghaus als onderdeel van zijn doctoraat aan de Humboldt Universiteit in Berlijn, dat hij had afgerond aan het Leibniz Instituut voor Zoetwaterecologie en Binnenvisserij in Berlijn. De wetenschapper schat het totale economische voordeel van de non-profit visserij in Duitsland op 6,4 miljard euro per jaar. Robert Arlinghaus zal zijn werk presenteren op een persconferentie van de German Angler Association (DAV) op woensdag 24 maart in Berlijn.

Arlinghaus sloeg nieuwe wegen in met zijn studies. Hij onderzocht voor het eerst systematisch het belang van hobbyvissen. Hij richtte zich niet alleen op de economische voordelen, maar ook op ecologische en sociologische aspecten. Volgens experts is zijn werk baanbrekend in Duitsland en ongekend in Centraal-Europa. Tot dusver heeft de EU in haar gemeenschappelijk visserijbeleid nauwelijks rekening gehouden met de visserij.

Een landelijke enquête onder georganiseerde en ongeorganiseerde amateurvissers door Robert Arlinghaus toonde aan dat in 2002 ongeveer 3,3 miljoen mensen minstens één keer voor hun plezier visten. Volgens eerdere schattingen lag het aantal rond de 1,5 miljoen. Ongeveer 52.000 banen zijn afhankelijk van niet-commerciële hengelsport - meer dan twee keer zoveel als eerder werd geschat (20.000). In totaal verwijderden de hobbyvissers in 2002 bijna 45.000 ton vis
Zoet of zout water, dat is ongeveer 13 kilo vis per visser en jaar. Daarentegen is er 4.000 tot 7.000 ton vis afkomstig van commerciële meer- en riviervisserij.
 
Naast de sociale en economische voordelen bieden veel hobbyvissers zich vrijwillig aan om rivieren en meren te beschermen. Dit voordeel is gewenst door de wetgever; de visserijwetten van de deelstaten en de dierenbeschermingswetgeving in Duitsland behoren tot de strengste ter wereld. Volgens de visserijwetten mogen de zogenaamde visserijbeoefenaars (bijv. Vissersverenigingen als waterpachters) niet alleen de wateren gebruiken, maar ze ook koesteren en onderhouden, d.w.z. beheren - een situatie die ongeëvenaard is in de zeevisserij. Veel wetenschappers zijn van mening dat alleen de koppeling van gebruiks- en beheerverplichting een goed beheer van de visbestanden mogelijk maakt.

De vissers kunnen echter ook schade aanrichten. Dat zijn de introductie van buitenaardse of kunstmatig gekweekte vis
("Visbezetting") en de favoriete hengelsport van bepaalde gewilde soorten, in technisch jargon bekend als selectieve visserijdruk, vormen een ernstige bedreiging voor aquatische ecosystemen.

Juist de contrasten tussen waterbeheer en de negatieve impact op ecosystemen hebben in het verleden vaak geleid tot controversiële debatten tussen sportvissers en natuurbeschermers. Robert Arlinghaus hoopt met zijn studie de discussie objectiever te maken. Hij ziet een zeer hoog potentieel voor milieuvriendelijk beheer in de Duitse hengelsport. "Tot dusverre konden de feitelijke omstandigheden in Duitsland en Centraal-Europa, gezien het gebrek aan gegevens, nauwelijks objectief worden beoordeeld. We zijn nu een stap verder, maar meer diepgaande studies zijn absoluut noodzakelijk", zegt Arlinghaus. Met zijn onderzoekswerk zijn nu nieuwe inzichten opgedaan in het moderne visserijbeheer, die minder betrekking hebben op de vissen, maar op de kenmerken, het gedrag en de verwachtingen van de vissers.

Uit het proefschrift van Dr. Robert Arlinghaus heeft al een groot aantal internationaal geprezen originele publicaties geproduceerd, onder meer over het begrip van het gedrag van vissers, de beoordeling van de verschillen tussen groepen vissers en het minimaliseren van conflicten met betrekking tot visserijbeheer. Het werk van de IGB-wetenschapper bracht ook één ding aan het licht: vissen is een mannelijk domein in Duitsland. 94 van de 100 hobbyvissers zijn mannen. De reden hiervoor is nog niet onderzocht.

Bron: Berlijn [Thomas Pröller]