فراهمی زیستی عناصر کمیاب ضروری از گوشت
خلاصه ای از سرویس اطلاعات گوشت از آلمان - نسخه 04-2004
در تحقیقات تغذیه ای، اصطلاح «دسترسی زیستی» میزان و سرعتی را که با آن یک ماده مغذی برای عملکردهای فیزیولوژیکی طبیعی آن در ارگانیسم پس از مصرف در دسترس می شود، توصیف می کند. این بستگی به آزاد شدن آن از رژیم غذایی، ساختار آن (برخی مواد مغذی در گونه های مختلف با ساختارهای شیمیایی متفاوت وجود دارد) و جذب و توزیع آن بستگی دارد. گوشت و فرآورده های گوشتی نه تنها سرشار از ویتامین ها و عناصر کمیاب هستند، بلکه فراهمی زیستی مواد مغذی گوشت اغلب بیشتر از مواد غذایی با منشاء گیاهی است. این به عنوان مثال در مورد عناصر کمیاب آهن، سلنیوم و روی صدق می کند.آهن یک عنصر ضروری، یعنی حیاتی، برای بدن انسان است. عرضه ناکافی آهن با ذخایر کم آهن عمدتاً در کودکان، نوجوانان و زنان در سنین باروری یافت می شود. بسته به ساختار شیمیایی ترکیبات آهن موجود در غذا، بین آهن غیر هِم از غذاهای گیاهی و آهن هِم از غذاهای حیوانی تمایز قائل می شود. از آنجایی که آهن حاصل از آهن هِم می تواند حدود دو تا سه برابر بهتر از آهن غیرهم جذب شود، در هنگام خوردن گوشت و ماهی، بدن به میزان قابل توجهی آهن بیشتری نسبت به مصرف مواد غذایی با منشا غیر حیوانی دارد. در عین حال، مواد خاصی در گوشت باعث جذب آهن غیر هم از غذاهای گیاهی می شود. از سوی دیگر، ترکیبات مختلف گیاهی مانند فیتات های غلات و حبوبات و پلی فنل های میوه، سبزیجات، کاکائو و شراب مانع از جذب آهن می شوند. با ترکیب ماهرانه رژیم غذایی، با نسبت مناسب گوشت و فرآورده های گوشتی، می توان از کمبود آهن جلوگیری کرد یا آن را جبران کرد.